5 مَدَگان اے هکّ دئیگ نبوت که اِشان بکُشنت بله تهنا تان پنچ ماها اَزابِش بکننت، اَنچێن اَزاب که چه زومّئے تِجا مردمێا رسیت.
زومّانی ڈئولێن لِٹّک و تِجِش پِر اَت و لِٹّکان اے زۆر مان اَت که مردمان تان پنچ ماها ٹَپّیگ بکننت.
نون چه دوتّان زمینئے سرا مَدَگ در آتک و اے مَدَگان زمینئے زومّانی پئیمێن زۆرے دئیگ بوت.
آییا اجازت دئیگ بوت که هُدائے پَلگارتگێن مردمانی هلاپا جنْگ و جدل چست بکنت و آیان پرۆش بدنت. آییا هر کَبیله، کئوم، زبان و راجئے سرا اِهتیار دئیگ بوت.
رسترا دپے دئیگ بوتگاَت که بٹاک جنَگ و کُپرێن هبر کنگا اَت و اِهتیار دئیگ بوتگاَت که تان چِلّ و دو ماها هرچے که کنگَ لۆٹیت، بکنت.
وهدے اِشان وتی شاهدی سَرجم کرت، چه جُهلێن تَهتَرونا در آیۆکێن رستر گۆن اِشان جنْگَ کنت، اِشان شِکستَ دنت و کُشیت و
ایسّایا پَسّئو دات: ”اگن هُدایا ترا اے اِهتیار مداتێن، منی سرا ترا هچّ واک و اِهتیارے نێستاَت. پمێشکا هما که منا تئیی دستا داتی گێشتر مئیاربار اِنت.“
اِشیا رَند، من اَنگت چارگا اَتان و دیستُن دگه یکّے، پُلنگئے ڈئولێنے اَت و اِشیئے پُشتا چار مُرگی بانزُل پِر اَت. اے جانوَرا چار سرَگ پِر اَت و هاکمی اِهتیارے اِشیا دئیگ بوت.