11 هما که بدیَ کنت، بِلّ اَنگت بدیَ کنت، هما که پلیت اِنت، بِلّ اَنگت پلیت اِنت و هما که پهرێزکار اِنت، بِلّ اَنگت پهرێزکاریَ کنت و هما که پاک و پَلگار اِنت، بِلّ اَنگت پاک و پَلگار اِنت.“
بازێنے وتا ساپ و بێپۆلِنگَ کنت و پَلگارگَ بیت، بله آ که بدکار اَنت وتی بدکاریا دێما برنت. هچّ بدکار سرپدَ نبیت بله دانا سرپدَ بنت.
بدێن مردم و رد دئیۆک دگران ردَ دئینت و وت ردَ کپنت و رۆچ په رۆچ گَنترَ بنت.
شما آیان بئے مکنێت، آ کۆرانی کۆرێن رهشۆن اَنت، وهدے یکّ کۆرے دومی کۆرا راها شۆنَ دنت گڑا دوێن چاتا کپنت.“
بَهتاور اَنت هما که هَکّ و اِنساپئے شدیگ و تُنّیگ اَنت، چێا که آ سێرَ بنت.
هما که شمارا چه ٹَگل ورگ و کپگا مُهر داشتَ کنت و بےائیب و گۆن مزنێن شادمانیے شمارا وتی پرشئوکتێن درگاها برت و سر کرتَ کنت،
بله وهدے آ ٹێلئے گِرگا شتگاَتنت، سالۆنک آتک و رَست. هما جنکّ که تئیار و جاڑیگ اَتنت، سالۆنکئے همراهیا سورئے مهمانیا شتنت و مهمانجاهئے دروازگ بند بوت.
راهئے سرا اِنجیرئے درچکے دیستی، آییئے نێمگا شت بله اَبێد چه تاکا دگه هچّی ندیست. گڑا گوَشتی: ”دِگه برے، هچبر بورّ و بَر مکناتئے“ و هما دمانا درچک گیمُّرت و هُشک بوت.
گڑا من آ یله داتنت که وتی سِنگێن دلانی رَندگیریا بکننت، وتی جندئے راه و هئیالانی.
ایسّایا یکّ برے پدا گۆن آیان گوَشت: ”منَ رئوان و شما منی شۆهازا گردێت، بله وتی گناهانی تها مرێت و آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت.“
بلاهێن ترۆنگلے بوت. هر یکّ ترۆنگلے چِلّ کیلوئے کِساسا گران اَت و چه آسمانا مردمانی سرا کپت. آیان په ترۆنگلئے توپّانئے اَزابا هُدائے هلاپا کُپر کرت، چێا که اے اَزاب سکّ تُرسناک اَت.
و هچّ پئیمێن نالتے پَشتَ نکپیت. هُدا و گوَرانڈئے تَهت همۆدا بیت و آییئے هِزمتکار آییئے هِزمتا کننت.
تان وتی آسمانی پتئے چُکّ ببێت، چێا که آ وتی رۆچا په نێک و بدانَ دْرپشێنیت و وتی هئورا په پهرێزکار و رَدکارانَ گوارێنیت.