4 پدا سئیمیا وتی دَرپ کئور و چَمّگانی سرا رێتک و آ هۆن بوتنت.
گڑا من اِشکت که آپانی پرێشتگ گوَشگا اَت: ”تئو آدل ائے، تئو که هستئے و بوتگئے، او پاکێن! چێا که تئو اے دادرسی کرتگاَنت.
گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشتی: ”هُدائے بیمّا دلا بدارێت و آییا شان و شئوکت بدئیێت چێا که آییئے دادرسیئے ساهت آتکگ و رَستگ. هماییا پرستش بکنێت که آسمان و زمین، دریا و آپی چَمّگی جۆڑ کرتگاَنت.“
هُداوندا پدا گۆن موسّایا گوَشت: ”هارونا بگوَش: ’وتی اَسایا دستا کن و دستا کئور و جۆ و تَلاوَگانی سرا شهار دئے و مِسرئے مُلکا چه پُگُلا پُرّ کن.‘“
آیانی کئوری هۆنا بدل کرتنت که کَسّا چه وتی جۆان آپ وارتَ نکرت.
اِشان آسمانئے بند کنگئے اِهتیار گۆن اِنت تانکه اِشانی پئیگمبریئے رۆچان هچّ هئور مبیت و اِهتیارِش هست که آپا هۆنئے تها بدل بکننت و هر وهدا که بلۆٹنت، گۆن هر پئیمێن وباێا زمینا جتَ کننت.