3 پدا دومیا وتی دَرپ دریائے سرا رێتک. دریا چۆ مُردگێئے هۆنا بوت و آییئے تهئے هر سَهدار مُرت.
اِشان آسمانئے بند کنگئے اِهتیار گۆن اِنت تانکه اِشانی پئیگمبریئے رۆچان هچّ هئور مبیت و اِهتیارِش هست که آپا هۆنئے تها بدل بکننت و هر وهدا که بلۆٹنت، گۆن هر پئیمێن وباێا زمینا جتَ کننت.
آیانی آپی هۆن کرت و ماهیگی کُشتنت.
آیانی کئوری هۆنا بدل کرتنت که کَسّا چه وتی جۆان آپ وارتَ نکرت.
کَسانێن کتابے دستا اَتی که پَچ اَت. اے کتاب تومارے اَت. پرێشتگا وتی راستێن پاد دریائے و چپّێن زمینئے سرا اێر کرت و
هما سجّهێن سُرِنده که هُشکێن زمینا اَتنت، هما که زِندئے ساهِش مان اَت، بێران بوتنت.
گڑا من دیست که چه دریایا رسترے چست بئیگا اَت. ده کانٹ و هپت سَرَگی پِر اَت. کانٹانی سرا ده تاج اَتنت و آییئے هر سرگئے سرا کُپری نام پِر اَت.
گڑا، همایان که آییئے کُلئو و پئیگام زرت، پاکشۆدی هم کرت و آ رۆچا، کِساس سئے هزار مردم گۆن باوَرمندان هۆر بوت.