اِلهام 15:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³ آیان هُدائے هِزمتکار موسّائے سئوت دپا اَت و گوَرانڈئے سئوت هم. گوَشگا اَتنت: ”تئیی کار مزن و هئیران کنۆک اَنت، او پُرواکێن هُداوندێن هُدا! تئیی راه په اَدل و راستی اَنت، او کئومانی بادشاه!

اِلهام 15:3 Referans Kwoze

زَبور 111:2

هُداوندئے کار مزن اَنت، هرکَسئے دلا که نِشتگ‌اَنت، آیانی سرا په شرّی پگرَ کننت.

زَبور 139:14

تئیی شُگرا گِران که من چۆ وَشّ و زێبا جۆڑ بوتگان، تئیی کار هئیران کنۆک اَنت، من اِشیا شرَّ زانان.

زَبور 145:17

هُداوند وتی همُک راها آدل اِنت، وتی سجّهێن کاران وپادار.

یوهَنّا 1:17

اے راست اِنت که شَریَت چه موسّائے وسیلها بَکشگ بوتگ، بله رهمت و راستی چه ایسّا مَسیهئے وسیلها آتک.

زَبور 100:5

که هُداوند نێک اِنت و مِهری اَبدمان، آییئے وپاداری نَسلانی نَسل برجاهَ مانیت.

پێدایش 17:1

اِبراما که نئوَد و نُه سال بوت، هُداوند آییئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”من پُرواکێن هُدا آن، منی راها برئو و په بێمئیاری زند بگوازێن.

اِلهام 19:2

چێا که آییئے دادرسی راست و په اَدل اَنت. آییا هما مزنێن کَهبگ سِزا داتگ که زمینی گۆن وتی زِنهکاریان گُمراه کرتگ‌اَت. هُدایا چه آییا وتی هِزمتکارانی هۆنئے بێر گپتگ.“

اِلهام 14:3

اے یکّ سَد و چِلّ و چار هزارێن مردم، تَهتئے دێما و چارێن سَهدار و کماشانی دێما نۆکێن سئوتے جنگا اَتنت. اَبێد چه هما یکّ سَد و چِلّ و چار هزارێنان که چه زمینا مۆکگ بوتگ‌اَتنت، دگه کَسّا اے سئوت در برتَ نکرت.

اِلهام 17:14

اے گۆن گوَرانڈا جنْگَ کننت بله گوَرانڈ اِشان پرۆشَ دنت، چێا که آ، هُداوندانی هُداوند و بادشاهانی بادشاه اِنت و هما که گۆن آییا گۆنَ بنت، آییئے تئوار جتگێن، در چِتگێن و وپادارێن همراه اَنت.“

اِلهام 11:17

گوَشتِش: ”پُرواکێن هُداوندێن هُدا! ما تئیی شُگرا گرێن، هما که هست‌اِنت و هست بوتگ، چێا که تئو وتی مزنێن زۆر و واک دستا گپتگ و هُکمرانی بِندات کرتگ.

اِلهام 4:8

چه اے چارێن سَهداران هر یکّێا شش بانزُل و هر نێمگا چمّ پِر اَت، بانزُلانی چێرا هم. اے هچّ بسَّ نکننت و شپ و رۆچ گوَشگا اَنت: ”پاک اِنت، پاک اِنت، پاک اِنت، پُرواکێن هُداوندێن هُدا پاک اِنت، هما که هست بوتگ، هست‌اِنت و آیگی اِنت.“

دانیال 6:20

وهدے گارئے نزّیکّا رست، گۆن دردناکێن تئوارێا کوکّاری کرت و گۆن دانیالا گوَشتی: ”او دانیال! او زندگێن هُدائے هِزمتکار! بارێن ترا تئیی هما هُدایا چه شێران رَکّێنت کرت که تئو مُدام آییئے هِزمتا کنئے؟“

زَبور 145:6

تئیی باکَمالێن کارانی زۆراوری هَمُک زبانئے سرا اِنت و من تئیی مزنێن کارانی جارا جنان.

زَبور 99:4

بادشاه زۆراور اِنت، اَدلی دۆستَ بیت. تئو، او هُدا، اِنساپ برجاه داشتگ، سجّهێن اِسراییلا تئو هما کار کرتگ که په اَدل و اِنساپ اَنت.

اِلهام 19:16

آییئے کباه و رانئے سرا نامے نبشته اِنت: ”بادشاهانی بادشاه و هُداوندانی هُداوند.“

زَبور 105:5

آییئے کرتگێن باکَمالێن کاران یات کنێت، آییئے مۆجزه و داتگێن هُکمان،

زَبور 78:12

هما کار که آیانی پت و پیرێنانی دێما کرتگ‌اتنتی، مِسرئے مُلکا، زۆهانئے گیابانا.

اِلهام 14:8

چه اِشیا رند، دگه پرێشتگے، دومی پرێشتگ آتک و گوَشتی: ”کپتگ، مزنێن شهر، بابِل کپتگ، هما که وتی زِنهکاریانی مَست کنۆکێن شرابی سجّهێن کئومانا وارێنتگ.“

دانیال 9:11

سجّهێن اِسراییلا تئیی شَریَتئے ناپرمانی کرتگ، دێمِش تَرّێنتگ و تئیی پرمانبرداری‌اِش نکرتگ. پمێشکا هما نالَت که هُدایا وتی هِزمتکارێن موسّائے شَریَتئے تها وتی نامئے سئوگند وارتگ و اَهد کرتگ، نون مئے سرا کپتگ چێا که ما هُدائے گُنَهکار بوتگێن.

زَبور 18:30

هئو! هُدائے راه تمان و کاملێن راهے، هُدائے هبر بےائیب اَنت، په هرکَسا که آییئے گوَرا پناهَ زوریت، اِسپرے.

زَبور 92:5

او هُداوند! تئیی کار چۆن مزن اَنت و پگر چِنکدر جُهلانک.

زَبور 111:7

آییئے دَستانی کار راست و په اَدل اَنت و سجّهێن رهبندی پُراِهتبار.

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 1:17

اَبدمانێن بادشاه، بزان هما یکّێن هُدا که نمیران اِنت و چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، آییئے اِزّت و شئوکت اَبد تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.

اِلهام 1:8

هُداوندێن هُدا گوَشیت: ”بِندات من آن و هلاسی من آن، هما که هست‌اِنت، هست بوتگ و آیگی اِنت، پُرواک، آ من آن.“