اِلهام 13:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁶ اِشیا وتی دپ، هُدا، هُدائے نام و آییئے منندجاهئے هلاپا، بزان همایانی هلاپا په کُپر کنگا پَچ کرت که اَرشا نِشتگ‌اَنت.

اِلهام 13:6 Referans Kwoze

اِلهام 12:12

پمێشکا شادهی کنێت، او آسمانان و آسمانانی نِشتگێنان! بله بَژن و اَپسۆز په شما، او زمین و دریا! چێا که شئیتان په شما اێر آتکگ، چه زهرا سکّ پُرّ اِنت، چێا که زانت که آییئے وهد کمّ اِنت.“

مَتّا 15:19

چێا که بدێن پِگر و هئیال، هۆن و کۆش، زِنا، بێننگی، دُزّی، درۆگێن شاهدی و کُپر، چه دلا چستَ بنت.

مَتّا 12:34

او سْیَه‌مارزادگان! شما که وت سِلّ و رَدکار اێت، چۆن شَرّێن هبر کرتَ کنێت؟ چێا که هرچے مردمئے دلا ببیت، هما چه آییئے دپا درَ کئیت.

اِلهام 21:3

و من بُرزێن تئوارے اِشکت که چه تَهتا پێداک اَت، گوَشگا اَت: ”بچار! هُدائے منندجاه مردمانی کرّا اِنت، نون آ وت آیانی کرّا نندۆکَ بیت. آ، هُدائے مردمَ بنت و هُدا وت گۆن آیان یکجاهَ بیت.

اِلهام 18:20

آییئے سرا شادهی کنێت، او آسمانان! شادهی کنێت، او هُدائے پَلگارتگێن مردمان، او کاسِد و پئیگمبران! چێا که هُدایا اِشیئے دادرسی هما پئیما کرتگ که اِشیا گۆن شما کرتگ.

اِلهام 11:12

پدا اِشان بُرزێن تئوارے اِشکت که چه آسمانا گۆن اِشان گوَشگا اَت: ”اِدا، بُرزاد بیاێت.“ اِشانی دژمن چارگا اَتنت و اے، جمبرێئے تها بُرزاد آسمانا شتنت.

اِلهام 7:9

چه اِشان و رند، من چارت تَه بلاهێن مُچّیے که کَسّا هساب کرتَ نکرت. آ چه هر کئوم، کَبیله، راج و زبانا اَتنت و تَهت و گوَرانڈئے دێما اۆشتاتگ‌اَتنت. آیان اسپێتێن پۆشاک گوَرا اَت و مَچّی پیشِّش دستا اَت.

اِلهام 5:13

آسمانا، زمینئے سرا، زمینئے چێرا و دریائے تۆکا، هرچے که آیانی تها هست، من اِشکت سجّهێن اَڈّ کرتگێن چیزّ گوَشگا اَتنت: ”ستا، اِزّت، شئوکت و زۆر، تَهتئے سرا نِشتگێنئے و گوَرانڈئے بات، اَبد تان اَبد.“

اِلهام 4:4

اے تَهتئے چپّ و چاگردا بیست و چار تَهت اێر اَت و بیست و چار کماش آیانی سرا نِشتگ‌اَت. کماشان اسپێتێن پۆشاک گوَرا اَت و تلاهێن تاجِش سرا اَت.

اِلهام 4:1

چه اِشان و رند من چارت تَه آسمانا دروازگے پَچ اِنت و هما کَرنائے ڈئولێن تئوار که من پێسرا اِشکتگ‌اَت گۆن من هبرا اِنت. گوَشگا اَت: ”اِدا بُرزاد بیا که من ترا پێشَ داران چه اے چیزّان و رند اَلّما چے بئیگی اِنت.“

پولُسئے کاگد په رومیان 3:13

گُٹّ و گلواِش پْراهێن کَبرے، زبانا په مکر و پرێبا کارَ بندنت، گَرّمارئے زَهرِش لُنٹانی چێرا اِنت و

یوهَنّا 1:14

گال اِنسان بوت و مئے نیاما جاگهی کرت. ما آییئے شان و شئوکت دیست، هما شان و شئوکت که پتئے یکّێن چُکّئیگ اِنت، هما چُکّ که چه رهمت و راستیا سَررێچ اِنت.

زَبور 73:9

دپا آسمانئے هلاپا پچَ کننت و زبانِش سجّهێن زمینا گیپت.

دانیال 7:8

من اِشیئے کانٹانی بارئوا جێڑگا اَتان، دیستُن اِشانی نیاما دگه کَسانێن کانٹے در آتک و چه جانوَرئے ائولی کانٹان سئے کانٹ اِشیئے دێما چه بُنا گْوجگ بوت. من دیست که اے کانٹا مردمی چمّئے پئیمێن چمّ پِر اَت و دپے پِر اَتی که بٹاک جنَگا اَت.

دانیال 7:25

اے، بُرزێن اَرشئے هُدائے هلاپا هبرَ کنت و آییئے پاکێن مردمان آزارَ دنت. اِشیئے اِرادهَ بیت که کانون و وهدان بدل بکنت و هُدائے پاکێن مردم په وهدێا اِشیئے دستا دئیگَ بنت، بزان تان وهدێا، وهدان و نێم وهدا.

دانیال 11:36

پدا بادشاه وتی دلئے تبا کارَ کنت و وتا چه سجّهێن هُدایان بُرزتر و پُرمڑاهترَ گِندیت و هُدایانی هُدائے هِلاپا اَنچێن هبرَ کنت که مردم هئیرانَ بنت. تان هما وهدا کامیابَ مانیت که گَزبئے وهد سَرجم نبوتگ. هما چیزّ که بئیگی اَنت، اَلّمَ بنت.

اِلهام 7:15

همے سئوَبا، اے هُدائے تَهتئے دێما اَنت و شپ و رۆچ، آییئے پرستشگاها، آییئے هِزمتا کننت و هما که تَهتئے سرا نِشتگ اِشان ساهێلَ کنت.

اِلهام 15:5

چه اِشیا رند، من چارت و پرستشگاه، بزان ”شاهدیئے تَمبو“ اَرشا دیست که پَچ اَت.