آ وهدا میکاییل، هما مزنێن شهزادگ که تئیی مردمانی نِگهپانیا کنت، جاهَ جنت. اَنچێن پرێشانیئے وهدے بیت که کئومانی بُنگێجا بگر تان آ زمانگا هچبر نبوتگ. بله آ وهدا تئیی هما سجّهێن مردم که آیانی نام کتابا نبشته اِنت، رَکّێنگَ بنت و
بله پارسئے بادشاهیئے شهزادگا تان بیست و یکّ رۆچا منی دێم داشت. بله رَندا، میکاییل که چه مسترێن پرێشتگان یکّے، منی کُمَکّا آتک چێا که من اۆدا پارسئے بادشاهانی کِرّا گَٹِّتگاَتان.
شما که جنجالانی آماچ اێت، شمارا آرامَ دنت و مارا هم. اے کار هما وهدا بیت که هُداوندێن ایسّا گۆن وتی زۆرمَندێن پرێشتگان چه آسمانا گۆن جمبورێن آسێا وتا زاهرَ کنت و
رَندا گۆن همایان که چَپّێن نێمگا اَنت، گوَشیت: ’او شومّان! چه منی دێما دور بێت و هما جمبورێن آسئے نێمگا برئوێت که هچبرَ نمریت و په شئیتان و آییئے همراهان اَڈّ کنگ بوتگ.