زَبور 97:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰ شما که هُداوندا دۆستَ دارێت، چه بدیا نپرت کنێت، چیا که آ هُدادۆستانی زِندئے نگهپان اِنت و آیان چه بدکارانی دستا نجاتَ دنت.

زَبور 97:10 Referans Kwoze

پولُسئے کاگد په رومیان 12:9

شمئے مِهر باید اِنت زَگر و په دل ببیت، چه بدیا نپرت بکنێت و گۆن شَرّی و نێکیا بلچّێت.

زَبور 145:20

هُداوند وتی سجّهێن دۆست دارۆکانی نِگهپان اِنت و سجّهێن بدکاران تباهَ کنت.

زَبور 34:14

چه بدیا پِر ترّ و نێکی کن، سُهل و اێمنیئے شۆهازا ببئے و همِشیئے رندا بکپ.

دانیال 3:28

نِبوکَدنِزَرا گوَشت: ”شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆئے هُدایا ستا و سنا بات که آییا وتی پرێشتگے دێم داتگ و وتی هِزمتکار رَکّێنتگ‌اَنت. اِشان وتی هُدائے سرا باوَر و بێسه اَت و منی هُکمِش نَمَنِّت. چه وتی زندا سر گوَستنت، بله وتی جندئے هُدایا اَبێد، دگه هُدائے هِزمت و سُجدها رَزا نبوتنت.

په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 3:2

دْوا کنێت که ما چه بدکار و ردکارێن مردمان برکّێن، چێا که هر مردم باورمند نه‌اِنت.

زَبور 31:23

او هُداوندئے سجّهێن دۆستداران! آییا دۆست بدارێت، هُداوند وتی وپادارانی نگهپانیا کنت، بله گُروناکێنان باز سزا دنت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:18

ما زانێن هرکَس که چه هُدایا پێدا بوتگ، گناهَ نکنت، هما که چه هُدایا پێدا بوتگ هُدا وت آییئے نِگهپانیا کنت و شئیتانئے دست په آییا نرسیت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 4:19

ما مِهرَ کنێن چێا که پێسرا آییا گۆن ما مِهر کرتگ.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:5

شما هُدائے سرا باور کرتگ و هُدا هم گۆن وتی زۆر و واکا په هما نِجاتا شمئے نِگهپانیا کنت که چه انّونا تئیار اِنت و آهری زمانگا پَدَّرَ بیت.

آکوب 2:5

او دُردانگان! گۆش دارێت. هُدایا اے دنیائے نێزگارێن مردم گچێن نکرتگ‌اَنت که باوَرا هستۆمند ببنت و هما بادشاهیا میراس ببرنت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان لبز و کئول کرتگ؟

دانیال 6:27

هما نجاتَ دنت و رَکّێنیت، آسمان و زمینئے سرا اجبّتێن نشانی و مۆجزه پێشَ داریت. هماییا دانیال چه شێرانی دَپا رَکّێنتگ.“

اِلهام 13:8

زمینئے سرا نِشتگێن سجّهێن مردم رسترا پرستشَ کننت، آ سجّهێن که آیانی نام دنیائے اَڈّ بئیگا پێسر ”زِندئے کتابئے“ تها، گوَرانڈئے کتابا نبشته کنگ نبوتگ‌اَتنت، هما گوَرانڈ که هلار کنگ بوتگ‌اَت.

آکوب 1:12

بَهتاور هما اِنت که وتی آزمائِش و چَکّاسان مُهرَ اۆشتیت. پرچا که وهدے آ چه چَکّاسان سربلندَ بیت، زِندمانئے هما تاج آییا رسیت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان واده کرتگ.

زَبور 125:3

بدکارێن بادشاهێئے اَسا پهرێزکارانی میراسئے سرا هُکمرانَ نبیت که پهرێزکار وتی دستا په بدکاری سِلّ مکننت.

زَبور 119:163

چه رپک و پرێبا نپرتَ کنان، تئیی شَریَتا دۆستَ داران.

زَبور 91:14

هُداوندَ گوَشیت: ”آ که منا دۆستَ داریت آییا نجاتَ دئیان و هماییئے پُشت و پناهَ بان که منی ناما زانت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:8

شما مَسیه هچبر ندیستگ، اَنگت آییا دۆستَ دارێت. انّون هم شما آییا نگندێت، بله آییئے سرا باوَرۆ هست و هچّ لبزے شمئے پُرشئوکتێن وشّیا درشان کرتَ نکنت،

پولُسئے کاگد په رومیان 7:24

اُه که من چۆنێن سیَه‌رۆچێن مردمے آن. کئے منا چه اے مَرکیگێن جِسما رَکّێنیت؟

پولُسئے کاگد په رومیان 7:15

من وتی جندئے کار و کِردان سرپدَ نبان. آ کاران که کنگَ لۆٹان نکنانِش، بله هما کارانَ کنان که چه آیان نپرتَ کنان.

دانیال 6:22

منی هُدایا وتی پرێشتگے راه دات که شێرانی دپی بست. شێران منا هچّ تاوان ندات. او بادشاه! همینچک که من هدائے دێما بێگُناه آن، همینچک تئیی دێما هم من هچّ رَدێن کارے نکرتگ.“

زَبور 119:104

چه تئیی رهبندان منا زانت و سرپدیَ رسیت، پمێشکا منا چه هر رَدێن راها نپرت اِنت.

زَبور 101:3

وتی چمّان سِلّ و بَژّناکێن چیزّانی چارَگا نئیلان، چه ناراهێن کاران بێزار آن، منا گۆن چُشێن چیزّان کار نێست.

زَبور 36:4

تنتنا وتی گندل و بسترا پندلَ سازیت، گُنهکاریئے راهی گپتگ و بدیا یلهَ نکنت.

زَبور 121:7

هُداوند ترا چه هر بدیا دورَ داریت، تئیی زِندئے نِگهپان اِنت،