زَبور 97:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ هُداوند بادشاهیَ کنت، زمین شادهی بکنات و سجّهێن تئیابی سرڈگار گَل باتنت.

زَبور 97:1 Referans Kwoze

زَبور 99:1

هُداوند بادشاهیَ کنت، کئوم بِلَرزاتنت، آ، کَرّوبیانی نیاما، وتی بادشاهی تهتا نِشتگ، زمین بِلَرزات.

زَبور 93:1

هُداوند بادشاهیَ کنت آییا وتا په شان و شئوکت آراستگ، هُداوند پُرشئوکت اِنت و زۆر و واکا سِلَهبند. دنیا مُهر اۆشتاتگ و نلرزیت.

اِلهام 11:17

گوَشتِش: ”پُرواکێن هُداوندێن هُدا! ما تئیی شُگرا گرێن، هما که هست‌اِنت و هست بوتگ، چێا که تئو وتی مزنێن زۆر و واک دستا گپتگ و هُکمرانی بِندات کرتگ.

مَرکاس 11:10

شُگر اِنت که مئے بُنپیرُک داوودئے بادشاهی پدا برجاه دارگَ بیت. هوشیانا، بُرزێن اَرشا!“

پێدایش 10:5

چه اِشان تئیاب‌دَپی مردم وتی سرڈگاران تالان بوتنت، هر یکّے گۆن وتی جندئے زُبانا، وتی کَبیلهانی هسابا، وتی کئومانی تها.

مَتّا 6:13

مارا آزمائِش و چَکّاسا دئور مدئے و چه شئیتانا برَکّێن.‘

مَتّا 6:10

تئیی بادشاهی بیایات. تئیی واهگ و اِراده زمینئے سرا هم هما ڈئولا سَرجم بات که آسمانا سَرجمَ بیت.

مَتّا 3:3

یَهیا هما اِنت که اِشئیا نبی آییئے بارئوا گوَشیت: گیابانا، کَسے گْوانکَ جنت: هُداوندئے راها تئیار و، آییئے کِشکا راست و تچک بکنێت.

زَبور 2:11

په تُرس، هُداوندئے هِزمتا بکنێت و په درَهَگ پادانی کپێت.