زَبور 90:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ او هُداوند! نَسلانی نَسل تئو مئے منندجاه بوتگئے.

زَبور 90:1 Referans Kwoze

زَبور 71:3

منی پناه دئیگئے تلار بئے، که مُدام دێم په آییا بیایان. تئو په منی رَکّێنگا هُکم کرتگ، چیا که منی تلار و کلات تئو ائے.

یوهَنّائے ائولی کاگد 4:16

ما هما مِهر زانتگ و آییئے سرا باور کرتگ که هُدایا مارا داتگ. هُدا مِهر اِنت و هرکَس که وتی زِندا په مِهر بگوازێنیت، هُدائے اَرواه و جَبینا مانیت و هُدا آییئے دلا.

زَبور 91:1

هما که بُرزێن اَرشئے هُدائے پناهگاها نِشتگ، زۆراکئے ساهگا آرامَ گیپت.

یوهَنّا 6:56

هرکَس که منی جسم و جانا بوارت و منی هۆنا بنۆشیت، آ منی دل و درونا مانیت و من آییئے دل و درونا.

زَبور 91:9

اگن هُدایا وتی پناه بکنئے، بُرزێن اَرشئے هُدایا وتی منندجاه.

زَبور 89:1

هُداوندئے مِهرا تان اَبدَ نازێنان چه وتی زبانا، تئیی وپاداریئے کِسّها سجّهێن نسلان سرَ کنان.

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 6:11

بله تئو، او تیموتاووس، هُدایی مردمے ائے. چه اے چیزّان وتا دور بدار و پهرێزکاری، هُداتُرسی، ایمان، مِهر، سَبر و اۆپار و نرم‌تَبیئے رَندا بکپ.