زَبور 88:7 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁷ تئیی هِژم منی چَکّا کپتگ، چئولان منا مان پتاتگ. اۆشت...

زَبور 88:7 Referans Kwoze

زَبور 42:7

تئیی مزنێن آپشارانی گْرندا، جُهلانکی، جُهلانکیا گوانکَ جنت، تئیی سجّهێن چئول و مئوج، منی سرا پرُشتگ‌اَنت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:24

آییا وت مئے گناهانی بار سَلیبئے سرا وتی بڈّا لَڈّت، تانکه گناه چه مئے دلا بمریت و په نێکی و پاکی زِند بگوازێنێن، که شما چه هماییئے ٹَپّ و ٹۆران دْراه بوتگێت.

یوهَنّا 3:36

آ کَس که چُکّئے سرا ایمانَ کاریت، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت، بله آ که چُکّا نمَنّیت، زِندئے واهندَ نبیت و هُدائے کَهر و گزب آییئے سرا کپیت.

زَبور 102:10

چه تئیی هِژم و گَزبا، چێا که تئو منا چست کرت و زمینا جت.

زَبور 90:7

چه تئیی هِژما هلاسَ بێن، چه تئیی گَزبا پرێشان.

زَبور 38:1

او هُداوند! منا گۆن وتی هِژما هکّل مدئے و گۆن وتی گَزبا نِهرّ.

زَبور 32:4

چیا که رۆچ و شپ تئیی دست منی سرا سنگین اَت، سجّهێن تاگتُن هُشگا اَت، چۆ که گرماگئے تَپتئے چێرا ببان. اۆشت...

زَبور 69:3

چه بازێن پریاتان دمُن برتگ، منی نُکّ هُشک اِنت و چمّ وتی هُدائے ودارا تهار بوتگ‌اَنت.