72 داوودا گۆن ساپێن دلے آیانی شپانکی کرت و گۆن هُنَرمَندێن دستے آیانی رهشۆن بوت.
وتی سجّهێن جُهدا بکن که وتا هُدائے دێما که پێشَ کنئے، هُدائے کبول کرتگێن مردمے ببئے، انچێن کار کنۆکے ببئے که شرمندگ بئیگئے زلورتی مبیت و راستیئے هبرا بے رَدیا بئیان بکنت.
رَندا هُدایا آ، چه بادشاهیئے تَهتا اێر گێتک و داوود آیانی بادشاه کرت. هُدایا په آییا گواهی دات که ’منی دل چه یَسّیئے چُکّ داوودا رازیگ اِنت و آ منی هر واهگا سَرجمَ کنت.‘
اگن چه شما یکّێئے زانت و هِکمت کمّ ببیت، چه هُدایا بلۆٹیت و هُدا، که چه وتی بَکشندگیا هرکَسا بے مِنَّت و شِگانَ دنت، آییا زانت و هِکمتَ بَکشیت.
وهدے داوودا وتی وهد و باریگا، هُدائے واهگ سَرجم کرتنت، مُرت و وتی پت و پیرُکانی ڈئولا کبر بوت و آییئے جۆن هم پوسِّت.
تئو گوَشئے: ”وتی گیشّێنتگێن وهدا په اِنساپ دادرسیَ کنان.