5 نَسلانی نَسل تئیی شرپ و اِزّتا بداراتنت، تانکه رۆچَ دْرپشیت، تانکه ماه نورَ دنت.
هاکمی، شان و بادشاهی همِشیا دئیگ بوت که سجّهێن کئوم و راج و هر زبانئے مردم اِشیئے هِزمتا بکننت. اِشیئے هُکمرانی اَبدمانێن هُکمرانیے که هچبر هلاسَ نبیت و اِشیئے بادشاهی هچبر زئوالَ نبیت.
بادشاهئے نام نمیران بات، تان رۆچَ دْرپشیت نام و تئواری بمانات. سجّهێن کئوم چه آییا برکت بگراتنت و آییا مبارک بگوَشاتنت.
هپتمی پرێشتگا وتی کَرنا جَت. آسمانا بُرزێن تئوار اَتنت که گوَشگا اَتنت: ”دنیائے بادشاهی مئے هُداوند و آییئے مَسیهئے بادشاهی جۆڑ بوتگ و آ اَبد تان اَبد بادشاهیَ کنت.“
پدا بادشاهی، هاکمی و آسمانئے چێرئے سجّهێن بادشاهیانی شئوکت و مزنی، بُرزێن اَرشئے هُدائے پاکێن مردمان دئیگَ بیت. هُدائے بادشاهی اَبدی بادشاهیے بیت و سجّهێن بادشاهی و مُلک، هُدائے هِزمت و پرمانبرداریا کننت.‘
آ بادشاهانی وهدا، آسمانی هُدا دگه بادشاهیے اڈَّ کنت که هچبر تباهَ نبیت و دگه کئومێئے دستا هم دئیگَ نبیت. اے بادشاهی، آ دگه سجّهێن بادشاهیانَ پرۆشیت و هلاسَ کنت، بله وت تان اَبد برجمَ مانیت.
تان اَبد آییئے نسلا برجاهَ داران، آییئے بادشاهیئے تَهتا آسمانئے رۆچانی هسابا.
آییئے اَهدا پهرێزکار شاداب باتنت، تان هما وهدا که ماه نورَ دنت آبادی بات.