15 کَلّے کۆچیت و جُهلَ کنت و هما چاتا کپیت که وت کۆتکگی.
بدکار وت، وتی دامان کپاتنت و من په سلامتی بگوزاتان.
بدکار گۆن کِبر نِزۆرێنان شکارَ کنت، بِلّ که وتی پندلانی داما گرپتار ببیت.
منی پادانی دێما دامِش چێر کرت و اَرواهُن سرشکون بوت. راهئے سرا چاتِش کۆتک، بله وت اۆدا شکون بوتنت. اۆشت...
گُروناکێن مردم په من کلَّ کۆچنت، تئیی شَریَتئے هلاپا.
تئو آییا چه سکّێن رۆچانَ رَکّێنئے، تان هما وهدا که په بدکاران کَلّے کۆچگ ببیت.
پدا بادشاه داریوشا په سجّهێن کئوم، راج و هر زبانئے مردمان که تێوَگێن سرزمینا جهمنند اَتنت، نبشته کرت: ”شما گێشا گێشتر اێمِن باتێت.