5 بیاێت و بچارێت که هُدایا چے کرتگ، اَجبێن کار په بنی آدما.
هُداوندئے کار مزن اَنت، هرکَسئے دلا که نِشتگاَنت، آیانی سرا په شرّی پگرَ کننت.
او سجّهێن هُداتُرسان! بیاێت و بِشکنێت، هما چیزّانَ گوَشان که په من کرتگاَنتی.
هُدایا بگوَشێت: ”تئیی کار چنکدر باکمال اَنت. تئیی واک و کدرتئے مزنیئے سئوَبا دژمن تئیی دێما هاکا کپنت.
بیاێت هُدائے کاران بچارێت، بگندێت که آییا زمینا چۆنێن بێرانی آورتگ.
هامئے سرڈگارا هئیران کنۆکێن و سُهرزِرئے کِرّا باکَمالێن کاری کرتگاَت.
تئیی مزن و باکَمالێن ناما ستا کناتنت، هُداوند پاک اِنت.
زمینئے چارێن کُنڈان جنگان هلاسَ کنت، کمانا پرۆشیت، نئیزها هورت هورتَ کنت و اَرّابهان آس مانَ داریت.
کئومان مئے چێردستَ کنت، راجان مئے پادانی چێرا.