زَبور 65:9 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁹ تئو زمینئے هئیالداریا کنئے، آییا آپَ دئیئے و آبادَ کنئے. هُدائے کئور سررێچ اِنت تئو مردمان گندمَ بَکشئے چیا که تئیی شئور همے بوتگ.

زَبور 65:9 Referans Kwoze

زَبور 46:4

کئورے هست که جۆیی هُدائے شهرا شادمانَ کننت، بُرزێن اَرشئے هُدائے پاکێن جاگها.

اِلهام 22:1

رندا پرێشتگا منا زِنداپئے کئور پێش داشت که چۆ بلۆرا ساپ اَت. چه هُدا و گوَرانڈئے تَهتا در آیگا اِنت و

پێدایش 26:12

اِساکا آ ڈگارئے سرا کِشت و کِشار کرت و آ سالا ڈگارا سَد سَری بَر و سَمر دات، چێا که هُداوندا اِساک برکت دات.

کاسِدانی کار 14:17

اَنگت هم آییا وتا چه گواهی دئیگا دور نداشتگ. په وتی مِهرئے درشان کنگا، چه آسمانا هئورَ گوارێنیت و پُربرێن کِشاران په مۆسمَ رۆدێنیت، شمارا په الکاپی وَرد و وراکَ دنت و شمئے دلان چه وشّیان سررێچَ کنت.“

زَبور 147:14

تئیی مَرز و سیمسران اێمنَ کنت و ترا چه گهترێن گندما سێرلاپَ کنت.

زَبور 107:37

آیان ڈگار کِشت و انگوری باگ آباد کرت که باز بَر و سَمرِش دات.

زَبور 65:11

گۆن وتی نێکیا سالا تاجے سرا دئیئے، تئیی پادراه هم چه برکتا سررێچ اَنت.

زَبور 63:1

او هُدا! منی هُدا تئو ائے، گۆن وتی سجّهێن دل و جانا تئیی شۆهازا آن، اَرواهُن تئیی تُنّیگ اِنت و جسم و جانُن تئیی هُدۆناک، بےآپ و هُشکێن زمینێا.

دانیال 4:2

هما نشانی که بُرزێن اَرشئے هُدایا منا پێش داشتگ‌اَنت و هما مۆجزه که په من کرتگ‌اَنتی، وشَّ بان که شمارا بگوَشانِش.