زَبور 64:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁶ نااِنساپیا دلیل و هُنرَ کننت و گوَشنت: ”ما تمان و کمالێن شئورے کرتگ.“ په راستی که انسانئے دل و هئیال زانگَ نبنت.

زَبور 64:6 Referans Kwoze

مَتّا 26:59

مزنێن دینی پێشوا و سرۆکانی دیوانئے سجّهێن باسک، په ایسّائے مَرکئے سِزا دئیگا درۆگێن شاهدیئے شۆهازا اَتنت،

زَبور 5:9

چیا که راستی آیانی زبانا نێست و دل و دَرونِش تباهی اِنت و بسّ. گُٹّ و گلواِش پْراهێن کَبرے و وتی زبانا په چاپلوسی کارَ بندنت.

زَبور 35:11

بدواه و بێرهمێن شاهد جاهَ جننت و هما مئیاران منا لَڈّنت که چه آیان سهیگ نه‌آن.

زَبور 49:11

کبر آیانی اَبدمانێن لۆگَ بیت، نَسلانی نَسل، آیانی مِنندجاه، هرچُنت که کَلّگانا وتی نامِش پِر کرت.

یوهَنّا 19:7

یَهودیان گوَشت: ”مارا شَریَتے هست‌اِنت که آییئے رِدا، اے مرد الّما کُشگ ببیت، چێا که گوَشتگی: ’من هُدائے چُکّ آن.‘“

پێدایش 39:15

وهدے اِشیا دیست که من کوکّار کرت، وتی کباهی منی کِرّا اِشت و در شت.“

زَبور 10:11

وتی دلا گوَشیت: ”هُدایا شَمُشتگ دێمی پۆشێنتگ و هچبرَ نگندیت.“