زَبور 63:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ او هُدا! منی هُدا تئو ائے، گۆن وتی سجّهێن دل و جانا تئیی شۆهازا آن، اَرواهُن تئیی تُنّیگ اِنت و جسم و جانُن تئیی هُدۆناک، بےآپ و هُشکێن زمینێا.

زَبور 63:1 Referans Kwoze

زَبور 143:6

وتی دستان تئیی نێمگا شهاران، من په تئو تُنّیگ آن، چۆ هُشکێن ڈگارێا. اۆشت...

زَبور 84:2

منی اَرواه په هُداوندئے پرستشگاهئے پێشجاهان شئیدا و هُدۆک اِنت، منی دل و جان په زندگێن هُدایا په شادهی کوکّارَ کنت.

مَتّا 6:33

چه هر چیزّا پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے راستێن راهئے شۆهازا ببێت، اے سجّهێن وت شمارا دئیگَ بنت.

زَبور 91:2

هُداوندئے بارئوا گوَشان: ”هما منی پناه و کلات اِنت، منی هُدا، که هماییئے سرا تئوکلَ کنان.“

دَرگوَز 15:2

هُداوند منی زۆر و واک و منی نازێنک اِنت. هُداوند په من نجاتے بوت. منی هُدا اِنت، منَ نازێنانی. منی پتئے هُدا اِنت و من آییا سَتا و سَنا کنان.

زَبور 5:3

او هُداوند! بامگواهان تئو منی تئوارا اِشکنئے، بامگواهان، گۆن دَزبندی وتی واهگان پێشَ کنان و وداریگَ بان.

یوهَنّا 7:37

ائییدئے آهِری و مسترێن رۆچا، ایسّا اۆشتات و په بُرزتئواری گوَشتی: ”اگن کَسے تُنّیگ اِنت، منی کِرّا بیئیت و آپ بوارت.

زَبور 118:28

تئو منی هُدا ائے، تئیی شُگرا گِران. تئو منی هُدا ائے، ترا نازێنان.

زَبور 143:10

منا تالیم بدئے که تئیی رزائے سرا کار بکنان، چێا که تئو منی هُدا ائے، تئیی نێکێن روه تچکێن راها منی رهشۆن بات.

زَبور 78:34

هُدایا که آیانی کُشگ بِندات کرت، نون آییئے شۆهازا در کپتنت. دێم په هُدایا پِر تَرّتنت و په سِتک و دل هُدائے شۆهازا بوتنت.

زَبور 42:11

او منی اَرواه! چیا گیمّرتگئے؟ چیا منی دل و درونا پرێشان ائے؟ اۆست و اُمێت هُدائے سرا بکن، چیا که نۆکسرا هماییا نازێنان، وتی رَکّێنۆک و وتی هُدایا.

زَبور 31:14

بله او هُداوند! من تئیی سرا تئوکلَ کنان و گوَشان که ”تئو منی هُدا ائے.“

دَرگوَز 17:3

بله مردم اۆدا تُنّیگ اَتنت، آیان موسّائے سرا نُرُنڈِت و گوَشت: ”تئو چێا مارا چه مِسرا در کرت و آورت؟ که مارا و مئے چُکّان و مال و دَلوَتان چه تُنّا بکُشئے؟“

یوهَنّا 20:17

ایسّایا گوَشت: ”منا دست مجن، چێا که اَنگت پتئے کِرّا بُرزاد نشُتگان، بله منی براتانی کِرّا برئو و آیان بگوَش که نون من دێم په وتی پتا و شمئے پتا، وتی هُدایا و شمئے هُدایا بُرزادَ رئوان.“

زَبور 119:81

منی اَرواه په هما نجاتا تلوسیت که چه تئیی نێمگا اِنت، من وتی اۆست و اُمێت گۆن تئیی هبرا بستگ.

مَتّا 12:43

وهدے جِنّے چه کَسێا درَ کئیت، گڑا گیابانانَ رئوت تان په وتی آرامی و آسودگیا، جاهے شۆهاز بکنت، بله چُشێن جاگهے نرسیتی.