5 او منی اَرواه! په اێمنی تهنا هُدائے رهچار بئے، چیا که منی اُمێت گۆن هماییا اِنت.
او منی اَرواه! چیا گیمّرتگئے؟ چیا منی دل و درونا پرێشان ائے؟ اۆست و اُمێت هُدائے سرا بکن، چیا که نۆکسرا هماییا نازێنان، وتی رَکّێنۆک و وتی هُدایا.
چیا که تئو، او هُداوند، منی اُمێت ائے و چه کسانیا، او هُداوند، اۆست و اُمێتُن تئیی سرا بوتگ.
بله گُنهکار چه زمینا گار و گُمسار باتنت و بَدکار پَشت مکپاتنت. هُداوندا بنازێن، او منی اَرواه! هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
او منی اَرواه! هُداوندا بنازێن. او هُداوند، منی هُدا! تئو بێکساس مزن ائے، تئو گۆن اِزّت و شانا پۆشِتگئے.
او منی اَرواه! چیا گیمّرتگئے؟ چیا منی دل و درونا پرێشان ائے؟ اۆست و اُمێت هُدائے سرا بکن، چیا که نۆکسرا هماییا نازێنان، وتی رَکّێنۆک و وتی هُدا.
من گۆن مزنێن دلجمیے اُمێتَ کنان که هچّ پئیما پَشَل و شَرمندگ کنگ مبان و نون هم مُدامیگێن ڈئولا دِلێر ببان و منی جسم و جانئے تها مَسیها شان و شئوکت برسیت، تُرے زندگ بمانان یا بمِران.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. او منی ارواه! هُداوندا بنازێن.
هُداوندئے ودارا بئے و هماییئے راها بۆشت، که ترا په مُلکئے میراس برگا سرپرازَ کنت، وتَ گندئے که بدکار چۆن گُڈّگَ بنت.
”بله نون او هُداوند! من چِه چیزّئے ودارا آن؟ اُمێتُن تئیی سرا اِنت.
او منی اَرواه! چیا گیمّرتگئے؟ چیا منی دل و درونا پرێشان ائے؟ اۆست و اُمێت هُدائے سرا بکن، چیا که نۆکسرا هماییا نازێنان، وتی رَکّێنۆک و