زَبور 56:5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵ سجّهێن رۆچا، منی هبران تابَ دئینت و سجّهێن هنرِش په منی آزار دئیگا اِنت.

زَبور 56:5 Referans Kwoze

مَتّا 22:15

همے وهدا پَریسی شتنت و اَنچێن پندل و رِپکے کرتِش که ایسّایا چۆن چه آییئے جندئے هبران مان بگیشّێننت و داما دئور بدئینت.

زَبور 41:7

سجّهێن دژمن منی هلاپا هلوت و سُکسُکَ کننت و په منی تاوان دئیگا پندلَ سازنت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 3:16

وتی سجّهێن کاگدانی تها همے بارئوا نبیسیت. آ کاگدانی لهتێن هبرانی زانگ و در برَگ گران اِنت و ناسرپد و نِزۆرێن مردم آ نبشتهان وتی تَبا چَهرَ دئینت و په رَدی مانا کننت، بله اے مردم وت زئوالَ بنت. گۆن پاکێن کتابئے آ دگه نِبشتهان هم همے کارا کننت.

یوهَنّا 2:19

ایسّایا گوَشت: ”اے مزنێن پرستشگاها بپْرۆشێت، من سئے رۆچا پدا چستیَ کنان.“

مَتّا 26:61

گوَشتِش: ”اے مردا گوَشتگ که ’من هُدائے پرستشگاها پرۆشتَ کنان و سئے رۆچا پدا بندانی.‘“

زَبور 49:6

آیانی تئوکل په وتی زرّ و مالا اِنت و وتی مزنێن هستیئے سرا پهرَ کننت.

زَبور 118:6

هُداوند گۆن من اِنت، منَ نتُرسان. انسان منا چے کرتَ کنت؟