زَبور 56:13 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹³ چیا که تئو، او هُدا، منا چه مرکا رَکّێنئے و منی پادان چه لَکُشَگا دارئے، که زِندئے رُژنا تئیی بارگاها گام بجنان.

زَبور 56:13 Referans Kwoze

زَبور 145:14

هرکَس که کپیت، هُداوند آییا داریت و هرکَس که لگَتمال اِنت، هُداوند آییا چستَ کنت.

زَبور 49:15

بله هُداوند منی اَرواها چه مُردگانی جهانا مۆکیت و منا وتی دستا زوریت. اۆشت...

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 1:10

آییئے چُکّئے ودارا ببێت، هما که چه آسمانا کئیت، هما که هدایا چه مُردگان زندگ کرت بزان ایسّا که مارا چه آیۆکێن گزَبا رَکّێنیت.

زَبور 17:5

منی پادانی پد تئیی راها نَکش اَنت، پادُن نلرزتگ‌اَنت.

پێدایش 17:1

اِبراما که نئوَد و نُه سال بوت، هُداوند آییئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”من پُرواکێن هُدا آن، منی راها برئو و په بێمئیاری زند بگوازێن.

زَبور 94:18

وهدے گوَشتُن: ”منی پاد ٹگلگا اِنت“، تئیی مِهرا، او هُداوند، منا چه کپگا داشت.

آکوب 5:20

بزانێت که هرکَس یکّ گُنهکارێا چه گُمراهیا بتَرّێنیت، گُنهکارا چه مرکا رَکّێنیت و بازێن گناهێئے بَکشگئے سئوَبسازَ بیت.

یوهَنّا 8:12

ایسّایا پدا گۆن مردمان هبر کرت، گوَشتی: ”جهانئے رُژن و نور من آن. کَسے که منی رَندگیریا کنت، آییئے راه هچبر تهارَ نبیت و آ زِندئے رُژناییئے واهندَ بیت.“