زَبور 55:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ بێگاه و سَباه و نێمرۆچا زنگَ جنان و پریاتَ کنان و آ منی تئوارا اِشکنت.

زَبور 55:17 Referans Kwoze

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 5:17

هر وهدا دْوا بکنێت.

زَبور 141:2

منی دْوا تئیی بارگاها چۆ سۆچکیا کبول بات و منی چِست بوتگێن دست، بێگاهئے کُربانیگئے پئیما.

کاسِدانی کار 3:1

یکّ رۆچے، نُهمی ساهتئے زِگر و دْوائے وهدا، پِتْرُس و یوهَنّا مزنێن پرستشگاها رئوگا اَتنت.

کاسِدانی کار 10:9

دومی رۆچا، وهدے هر سئے راها اَتنت و یاپائے نزّیکّا رَستنت، هما وهدا نێمرۆچا پِتْرُس په دْوا کنگا لۆگئے سرا سر کپت.

مَرکاس 1:35

سَباها ماهَلّه که اَنگت تهار اَت، ایسّا پاد آتک، چه لۆگا در کپت، یکّ گِستا و پناهێن جاگهێا شت و دْوایی کرت.

دانیال 6:10

نون وهدے دانیال سهیگ بوت که چُشێن پَرمانے دَسهَتّ کنگ بوتگ، وتی لۆگئے هما بُرزی کۆٹیا شت که دریگی دێم په اورشَلیما پَچَ بوتنت و اَنچۆ که مُدام کرتگ‌اَتی، رۆچے سئے رندا کۆنڈانَ کپت، دْواییَ کرت و وتی هُدائے شُگریَ گپت.

زَبور 119:62

شپنێما پادَ کایان و تئیی شُگرا گِران په تئیی آدلێن هُکمان.

زَبور 92:2

بامگواهان تئیی مِهر و شپان تئیی وپاداریئے جارئے جَنَگ،

کاسِدانی کار 10:30

کُرنیلیوسا پَسّئو دات: ”چار رۆچَ بیت که همے وهدا ساهت سئیا، وتی لۆگا زِگر و دْوا کنگا اَتان، اَناگت یکّ مردے که دْرپشناکێن پۆشاکی گوَرا اَت، منی دێما آتک و

مَرکاس 6:46

مردمانی یله کنگا رَند، ایسّا په دْوا کنگا کۆهئے سرا سر کپت.

زَبور 88:13

بله من گۆن تئو مَدَتئے پریاتا کنان، او هُداوند! هَمُک سباها منی دْوا تئیی بارگاها رسنت.

کاسِدانی کار 10:3

یکّ رۆچے نێمرۆچا رَند، کِساس ساهت سئیا، هُدائے پرێشتگے په شُبێن و اِلهامی دیست که نزّیکّ آتک و گوَشتی: ”او کُرنیلیوس!“

دانیال 6:13

نون آیان گۆن بادشاها گوَشت: ”دانیال که چه یَهودائے دَرانڈێهان یکّے، تئیی جند و تئیی دَسهَتّ کرتگێن پَرمانی هچّ دلگۆش نکرتگ، او بادشاه! رۆچے سئے رندا اَنگت وتی هُدائے کِرّا دْوا لۆٹگا اِنت.“

مَرکاس 6:48

دیستی که تْرندێن گواتے آیانی دێم په دێما کَشّگا اِنت و مرید په زهمت و هیلّتے هولیگ جنَگا اَنت. گڑا شپئے چارمی پاسا، ایسّا آپئے سرا گام جنان، دێم په آیان آتک و لۆٹتی چه آیانی کَش و کِرّا بگوَزیت.

زَبور 72:12

چیا که آ هاجتمندان هما وهدا رَکّێنیت که پریاتَ کننت، ستم دیستگێنان و همایان که مَدَتکارے نێستِش.

زَبور 77:2

سکّی و سۆریانی رۆچا هُداوندئے شۆهازا آن، سجّهێن شپا منی دست دْراج اَنت و دَمَ نبَران، منی اَرواه آرام گِرَگَ نلۆٹیت.