زَبور 52:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ او پُرزۆرێن مرد! چیا بدیئے سرا پهرَ کنئے؟ هُدائے مِهر دایمی اِنت.

زَبور 52:1 Referans Kwoze

زَبور 103:17

بله هُداوندئے مِهر، اَزل تان اَبد هما مردمانی همراه اِنت که آییئے تُرسِش دلا اِنت و آییئے اَدل، اِشانی چُکّ و نماسگانی همراه،

زَبور 107:1

هُداوندئے شُگرا بگرێت که نێک اِنت و مِهری اَبدمان.

زَبور 94:4

اے مردم گۆن کِبرے هبرَ کننت، سجّهێن بدکار بٹاکَ جننت.

زَبور 7:14

آ مردما بچار که چه شِرّ و شۆرا آپُس اِنت و چه پِتنها لاپ‌پُرّ، آ درۆگَ زئیت.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 3:2

مردم وتی جندا دۆستَ دارنت، زردۆست، بَٹاکی، گروناک، زاه و بد کنۆک، پت و ماتئے ناپرمان، ناشُگر، ناپاک،

دَرگوَز 22:9

اگن دو مردم چیزّێئے سرا اَڑِت، گۆکے ببیت یا هرے یا پَسے یا چادِرے یا دگه گار بوتگێن چیزّے، گڑا اے دوێنانی جێڑه هُدائے بارگاها برگ ببیت و هرکَس که هُدایا مئیاربار کرت، آ، دومیا دو سری مَلام بدنت.

پولُسئے کاگد په رومیان 1:30

بُهتام جنۆک، هُدابێزار، بےاَدب، گُروناک، بَٹاک جنۆک، بدکِردیئے جۆڑێنۆک، پت و ماتئے ناپرمان،

زَبور 59:7

بچار که چه دپا چے درَ کننت، زَهمِش دپا اِنت، گوَشنت: ”کَسّ اِشکنگا نه‌اِنت.“

زَبور 54:3

چیا که بیگانگ، منی دێما په دژمنی پاد آتکگ‌اَنت و سِتمگر منی کۆشئے پدا اَنت، هما که هُدایا وتی چمّانی دێما نئیارنت. اۆشت...

زَبور 10:7

دپ و زبانی چه نالت و پرێب و سِتما پُرّ اِنت، آییئے زبانئے چێرا پِتنه و شِرکاریا کُدام بستگ.