زَبور 5:11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹¹ بله آ سجّهێن که تئیی باهۆٹ و مئیارَ بنت، شادمانی بکننت، دایما ساز و زێمل بجننت. آیان وتی ساهگئے چێرا نگهپانی بکن، تان هرکَس که تئیی نامئے دۆستدار اِنت گۆن تئیی ناما شادان ببیت.

زَبور 5:11 Referans Kwoze

پولُسئے کاگد په رومیان 8:28

ما زانێن، هُدا سجّهێن چیزّان په وتی دۆست دارۆکانی شَرّی و اێمنیا کارَ بندیت، په همایان که هُدائے مکسدا گْوانک جنَگ بوتگ‌اَنت.

زَبور 68:3

بله پهرێزکار شادمان و هُدائے درگاها گَل و بال باتنت و چه وشّیا شادهی کناتنت.

زَبور 40:16

بله آ که تئیی شۆهازا اَنت سجّهێن تئیی بارگاها شادهی کنات و گَل و بال باتنت، آ که تئیی رَکّێنۆکێن مَدَتِش دۆست اِنت، مُدام بگوَشاتنت: ”هُداوند مزن اِنت.“

آکوب 1:12

بَهتاور هما اِنت که وتی آزمائِش و چَکّاسان مُهرَ اۆشتیت. پرچا که وهدے آ چه چَکّاسان سربلندَ بیت، زِندمانئے هما تاج آییا رسیت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان واده کرتگ.

اِلهام 18:20

آییئے سرا شادهی کنێت، او آسمانان! شادهی کنێت، او هُدائے پَلگارتگێن مردمان، او کاسِد و پئیگمبران! چێا که هُدایا اِشیئے دادرسی هما پئیما کرتگ که اِشیا گۆن شما کرتگ.

آکوب 2:5

او دُردانگان! گۆش دارێت. هُدایا اے دنیائے نێزگارێن مردم گچێن نکرتگ‌اَنت که باوَرا هستۆمند ببنت و هما بادشاهیا میراس ببرنت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان لبز و کئول کرتگ؟

زَبور 2:12

چُکّا بچُکّێت چۆ مبیت که زهر بگیپت و شما راهئے نێما گار و بێگواه ببێت، چیا که آ اَناگت بْرانزَ گیپت. بَهتاور هما اَنت که آییئے مئیار و باهۆٹَ بنت.

زَبور 69:36

مُلک آییئے هزمتکارانی پُشتپَدئے میراسَ بیت و آییئے نامئے دۆست دارۆک اۆدا جهمنندَ بنت.

زَبور 65:13

ڈگاران وتا گۆن رمَگان پۆشێنتگ و دَرَگان گۆن گندما، شادمانیئے کوکّارا بُرزَ کننت و سئوتَ جننت.

زَبور 35:27

آ که واهگِش منی بێمئیاری اِنت شادمان باتنت و شادهیئے گوانکا بُرز کناتنت، مُدام بگوَشاتنت: ”هُداوند مزن اِنت که چه وتی هزمتکارئے سلامتیا گَلَ بیت.“

زَبور 58:10

پهرێزکار، بێرا که گندیت، شادهیَ کنت، وتی پادان مان بدکارانی هۆنا شۆدیت.