زَبور 49:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ او سجّهێن کئومان! بِشکنێت. او جهانئے درُستیگێن جهمنندان! دلگۆش کنێت.

زَبور 49:1 Referans Kwoze

زَبور 78:1

او منی کئوم! منی سۆجان گۆش دار و دلگۆشا گۆن منی هبران کن.

اِلهام 2:17

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.

اِلهام 2:7

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه زِندئے هما درچکا ورگئے هکّا دئیان که هُدائے بهشتا اِنت.

پولُسئے کاگد په رومیان 10:18

بله نون جُستَ کنان: ”آیان نه‌اِشکتگ؟“ اَلّم اِشکتگِش، پرچا که: ”آیانی تئوار سجّهێن دنیایا شتگ و آیانی هبر جهانئے گُڈّی مرز و سیمسران سر بوتگ‌اَنت.“

پولُسئے کاگد په رومیان 3:29

هُدا اێوَکا یَهودیانی هُدا اِنت؟ دَرکئومانی هُدا نه‌اِنت؟ البت، آ دَرکئومانی هم هُدا اِنت،

مَتّا 11:15

هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.

زَبور 33:8

سجّهێن زمین چه هُداوندا بترسیت، جهانئے سجّهێن مردم آییا اِزّت بدئینت.

اِلهام 2:29

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت.

اِلهام 2:11

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هرکَس که سۆبێنَ بیت، چه دومی مرکا هچّ تاوانے نگندیت.

مَتّا 13:9

هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.“

زَبور 34:11

او چُکّان! بیاێت و چه من بِشکنێت، من شمارا سَبکَ دئیان که هُداوندا چۆن بمَنّێت.

زَبور 48:1

هُداوند مزن و ستائے باز لاهک اِنت، مئے هُدائے شهرئے تها. آییئے پاکێن کۆه،

زَبور 46:1

هُدا مئے پناهگاه و زۆر و واک اِنت، مَدَت کنۆکے که سکّیانی وهدا تئیار اِنت.

زَبور 50:1

هما پُرواک، هُداوندێن هُدا هبرَ کنت و زمینا گوانکَ جنت، چه رۆدراتکا تان رۆنندا.

زَبور 42:1

آسکئے پئیما که په کئورئے آپان زهیروار اِنت، همے پئیما، او منی هُدا، منی اَرواه تئیی زهیران اِنت.