زَبور 42:8 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁸ رۆچا، هُداوند وتی مِهرا دێمَ دنت و شپا سئوت و زێملی گۆن من اِنت، دْواے دێم په وتی زِند بَکشۆکێن هُدایا.

زَبور 42:8 Referans Kwoze

زَبور 149:5

آییئے وپادار گۆن اے پهرا شادهی بکنات و وتی گندلانی تها شادهیئے سئوت بجناتنت.

زَبور 63:6

وتی بسترئے تها هم ترا یاتَ کنان و شپانی پاسان تئیی هئیالا بان.

زَبور 16:7

من هُداوندا نازێنان که منا شئور و سَلاهَ دنت، دلُن شپ‌پاسان هم منا راه سۆجَ دنت.

زَبور 133:3

چۆ که هِرمۆنئے نۆدان که سَهیونئے کۆهانی سرا شَنزنت. چێا که اۆدا هُداوندا وتی برکتئے پرمان داتگ، زِند، تان اَبد.

کاسِدانی کار 16:25

شپنێما، پولُس و سیلاس جێلئے تها دْوا کنان، هُدایا ستا کنگا اَتنت. اے دگه بندیگ گۆش دارگا اَتنت.

مَتّا 8:8

پئوجی اَپسرا پَسّئو دات: ”او واجه! منَ نکرزان که تئو منی لۆگا بیائے، تئو تهنا هُکم بکن، منی هِزمتکار دْراهَ بیت.

زَبور 44:4

او هُدا! تئو منی بادشاه ائے. په آکوبا پێرۆزیئے هُکما بُرّ.

زَبور 77:6

شپان، وتی سئوتئے هئیالا کپان، دلا باز پگریگَ بان و اَرواهُن جُستَ کنت:

زَبور 57:3

چه آسمانا وتی کُمکا راهَ دنت، منا رَکّێنیت و آیان که منا لپاشنت، په هکّل اَدبَ کنت. اۆشت... هُدا وتی مِهر و وپاداریا رئوانَ کنت.

زَبور 27:1

هُداوند منی رُژن و رَکّێنۆک اِنت، چه کئیا بترسان؟ هُداوند منی زِندئے کلات اِنت، چه کئیا بیمّے ببیت؟

زَبور 32:7

تئو منی چێر بئیگئے جاگه ائے، چه سَکّی و تنگیان منا اێمنَ دارئے و گۆن آزاتیئے سئوت و زێملان گوَرامبازَ کنئے. اۆشت...

زَبور 88:8

تئو منی همدِلێن سنگت چه من دور بُرتگ و چه من بێزار کرتگ‌اَنت. بندیگ آن و در آتکَ نکنان.

زَبور 124:4

آ وهدا آپان مارا اێر برتگ‌اَت، هار و توپّانا مارا مان رُپتگ‌اَت،