زَبور 41:11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹¹ چه اِشیا زانان که چه من وشنۆد ائے، که دژمن منی سرا بالادست نبوتگ‌اَنت.

زَبور 41:11 Referans Kwoze

زَبور 124:6

هُداوندا ستا بات که نه‌اِشتی ما اِشانی دنتانانی شکار ببێن.

زَبور 147:11

هُداوند همایانی سرا وشَّ بیت که چه آییا تُرسنت و سجّهێن اۆست و اُمێتِش گۆن آییئے مِهرا اِنت.

زَبور 86:17

منا وتی رهمتانی نشانیے بدئے، تان هما که گۆن من نپرت کننت بگندنت و شرمندگ ببنت، چیا که تئو، او هُداوند، منا مدت کرتگ و تسلّا داتگ.

زَبور 25:2

او منی هُدا! تئیی سرا تئوکلَ کنان، مئیل که پَشَل و شرمندگ ببان و دژمن منی سرا بالادست ببنت.

زَبور 35:25

مئیل وتی دلا بگوَشنت: ”هه، هه، هه! په وتی اَرمانا رستێن.“ مئیل بگوَشنت: ”لُنکهے کرت و اێرِن برت.“

زَبور 31:8

منا دژمنانی دستا ندئیئے و منی پادان پْراه و شایگانێن جاگهے اێرَ کنئے.

زَبور 13:4

چۆ مبیت دژمن بگوَشیت: ”من آییئے سرا سۆبێن بوتگان“، بدواه شادان ببیت که منَ لرزان.