10 بله تئو، او هُداوند! منی سرا رهم کن، منا پاد کن تان وتی جُستانِش بکنان.
بله هما که منی دژمن اَنت و منی بادشاهیا نلۆٹنت، آیان منی کِرّا بیارێت و منی دێما بکُشێت.‘“
منی سرا رهم کن. او هُدا! منی سرا رهم کن، چیا که منی اَرواه تئیی مئیار و باهۆٹ اِنت. تئیی بانزُلانی ساهگا پناهَ زوران، تان هما وهدا که اے بلاه برئوت و بگوَزیت.
بله تئو او هُداوند! وت منی چاگردا اِسپر ائے، منی شان و شئوکت ائے، منا سرپرازَ کنئے.
جی، تئو ائے منی مَٹّ، منی بْراهُندگ و نزّیکێن دۆست،
که مارا وشّێن همراهیے هستاَت هما وهدا که گۆن مزنێن مُچّیے هُدائے لۆگا گامِنَ جت.