زَبور 40:16 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁶ بله آ که تئیی شۆهازا اَنت سجّهێن تئیی بارگاها شادهی کنات و گَل و بال باتنت، آ که تئیی رَکّێنۆکێن مَدَتِش دۆست اِنت، مُدام بگوَشاتنت: ”هُداوند مزن اِنت.“

زَبور 40:16 Referans Kwoze

زَبور 35:27

آ که واهگِش منی بێمئیاری اِنت شادمان باتنت و شادهیئے گوانکا بُرز کناتنت، مُدام بگوَشاتنت: ”هُداوند مزن اِنت که چه وتی هزمتکارئے سلامتیا گَلَ بیت.“

زَبور 68:3

بله پهرێزکار شادمان و هُدائے درگاها گَل و بال باتنت و چه وشّیا شادهی کناتنت.

کاسِدانی کار 19:17

چه اے هالئے اِشکنگا، اِپێسُسئے شهرئے سجّهێن مردمان، یَهودی و یونانی دوێنان، باز تُرست و هُداوندێن ایسّائے نامِش ستا و سنا کرت.

زَبور 119:123

منی چمّ په هما رکێنگا وداریگ اَنت که چه تئیی نێمگا اِنت، تئیی آدلێن کئولئے پوره بئیگئے اِنتزارا آن.

زَبور 105:3

آییئے پاکێن نامئے سرا پَهر بکنێت، هُداوندئے شۆهاز کنۆکانی دل شادمان بات.

زَبور 22:26

بێکِبر و دَربێش وراکَ ورنت و سێرَ بنت و آ که هُدایا شۆهازَ کننت آییا نازێننت. شمئے دل تان اَبد زندگ بات.

زَبور 119:111

تئیی پرمان مُدام منی میراس اَنت، منی دلئے شادمانی اَنت.

زَبور 119:81

منی اَرواه په هما نجاتا تلوسیت که چه تئیی نێمگا اِنت، من وتی اۆست و اُمێت گۆن تئیی هبرا بستگ.

زَبور 35:21

دپا په من پَچَ رێچنت و گوَشنت: ”هه، هه، هه! گۆن وتی چمّانِن دیستگ!“