زَبور 4:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁶ بازێنے گوَشیت: ”کئے اِنت په ما نێکی بکنت؟“ او هُداوند! وتی دێما په ما رُژناگ کن.

زَبور 4:6 Referans Kwoze

زَبور 80:19

او هُداوند، لشکرانی هُدا! گۆن ما وشّان بئے، وتی دێما گۆن ما رُژنا کن که ما برَکّێن.

زَبور 119:135

وتی دێما وتی هزمتکارئے سرا دْرپشێن و وتی هُکمان منا سۆج دئے.

زَبور 80:7

او لشکرانی هُدا! گۆن ما وشّان بئے وتی دێما گۆن ما رُژنا کن که ما برَکّێن.

زَبور 89:15

او هُداوند! بَهتاور هما اَنت که شادمانیئے آوازا پجّاهَ کارنت و تئیی بارگاهئے نورا گامَ جننت.

زَبور 67:1

هُدا مئے سرا مهربان بات، مارا برکت بدئیات و وتی دێما په ما دْرپشان کنات، اۆشت...،

لوکا 16:19

یکّ مالدار و هَزگارێن مردێا مُدام گران‌کیمّتێن پُچّ و پۆشاکَ پۆشت و وتی رۆچی په ائیش و نۆشَ گوازێنتنت.

زَبور 44:3

نه آیانی زهمانی زۆر اَت که مُلکِش گپت نه که باسک و بازووان سۆبێن کرتنت. اے تئیی راستێن دست اَت، تئیی باسک و چِهرگئے رُژن، چیا که آیانی سرا مهربان اتئے.

زَبور 39:6

بێشکّ انسان چۆ ساهگێا چکرّیت، بێشکّ که آ مُپت و ناهودگا تچ و تاگَ کنت، مُچّ و اَمبارَ کنت، بله نزانت که کئیا رسنت.

زَبور 21:6

په راستی اَبدمانێن برکت بَکشاتگ و وتی بگلا گَل و شادانِت کرتگ.

آکوب 4:13

بله شما که گوَشێت: ”مرۆچی و باندا اے شهر و آ شهرا رئوێن و سالے همانگُرَ گوازێنێن، سئوداگریَ کنێن و مزنێن سوتَّ کَٹّێن،“ شَرّ گۆش دارێت.

لوکا 12:19

پدا گۆن وتَ گوَشان: ”تئو په بازێن سالان مزنێن مالے مُچّ کرتگ. نون آسودگ ببئے، وشّ بوَر و بنۆش و شادهی کن!“‘

زَبور 42:5

او منی اَرواه! چیا گیمّرتگئے؟ چیا منی دل و درونا پرێشان ائے؟ اۆست و اُمێت هُدائے سرا بکن، چیا که نۆکسرا هماییا نازێنان، وتی رَکّێنۆک و