26 مُدام دَسپَچ اِنت و په آسانی وامَ دنت، چُکّی برکتَ کارنت.
بَکشنده و وامدِهێن مردمئے آسَر شَرَّ بیت، هما که وتی کاران په انساپَ کنت.
بَهتاور اَنت هما که په دگران رهمَ کننت، چێا که آیانی سرا هم رهم کنگَ بیت.
بدکار وامَ کنت و پدا ندنت، بله پهرێزکار په دَسپَچیَ بَکشیت.
گۆن گریب و نێزگاران بێهساب بکشنده اِنت، آییئے پهرێزکاری تان اَبد برجم اِنت. آییئے کانٹ په شانے بُرز کنگَ بیت.
هما تئیی دروازگانی کڑیان مُهرَ داریت و تئیی دیوالانی تها، تئیی چُکّان برکتَ دنت.