زَبور 31:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰ چیا که زِندُن گَمان وارتگ و اُمر نالگان، چه منی گناها، تاگتے په من پَشت نکپتگ و هَڈّ و بندُن پوسّان اَنت.

زَبور 31:10 Referans Kwoze

زَبور 88:15

چه ورناییا سَکّیانی آماچ و مرکیگ بوتگان، تئیی تُرسا منا بزّگ کرتگ و بێوس آن.

زَبور 38:3

چه تئیی گَزبا منی جسم و جانا هچ دْراهیے پَشت نکپتگ و چه گناها، مان هَڈّان هم سلامتیے.

پولُسئے کاگد په رومیان 9:2

منا سۆزناکێن اندۆه و مُدامێن دردے دلا اِنت.

زَبور 78:33

گڑا آیانی رۆچی په ناهودگی هلاس کرتنت و سال په تُرس.

زَبور 39:11

تئو په هکّل انسانا چه گناها اَدبَ دئیئے و آییئے دۆستێنان هما پئیما کنئے که رمێز و ورۆکَ کنت. سدّک آن که انسانئے زِند ساه و دمے گێش نه‌اِنت. اۆشت...

زَبور 13:2

تان کدێن منی پگر و اندێشگ منا آزار بدئینت، هر رۆچ دلُن گَمیگ؟ تان کدێن دژمن منی سرا بالادست ببیت؟

زَبور 71:9

پیریا منا چه وتا دور مکن، آ وهدا که توانُنَ کُٹّیت، یله‌اُن مکن.

زَبور 6:8

او سجّهێن بدکاران! چه من دور بێت، چیا که هُداوندا منی گرێوَگانی تئوار اِشکتگ‌اَنت.

زَبور 27:7

او هُداوند! وهدے پریاتَ کنان منی تئوارا بِشکن، منی سرا رهم کن و پَسّئو بدئے.