زَبور 27:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁶ نون دژمنانی انگرّا سرپرازَ بان و گۆن شادمانیانی کوکّارا آییئے تمبوئے تها کُربانیگَ کنان، هُداوندا په سئوت و سازَ نازێنان.

زَبور 27:6 Referans Kwoze

زَبور 3:3

بله تئو او هُداوند! وت منی چاگردا اِسپر ائے، منی شان و شئوکت ائے، منا سرپرازَ کنئے.

زَبور 107:22

شُگرگزاریئے کُربانیگ بکناتنت و گۆن شادمانیئے سئوتان آییئے کارانی کسّها بیاراتنت.

اِلهام 15:3

آیان هُدائے هِزمتکار موسّائے سئوت دپا اَت و گوَرانڈئے سئوت هم. گوَشگا اَتنت: ”تئیی کار مزن و هئیران کنۆک اَنت، او پُرواکێن هُداوندێن هُدا! تئیی راه په اَدل و راستی اَنت، او کئومانی بادشاه!

اِلهام 5:9

آ نۆکێن سئوتے جنَگا و گوَشگا اَتنت: ”تئو تومارئے زورگ و اِشیئے مُهرانی پَچ کنگئے لاهک ائے چێا که تئو هِلار کنگ بوتگئے و گۆن وتی هۆنا په هُدایا چه هر کَبیله، زبان، کئوم و راجا مردم په بها زرتگ.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:5

نون شما زندگێن سِنگانی پئیما په روهانیێن لۆگێئے بندگا کار بندگ ببێت، پاک و پَلگارتگێن روهانیێن پێشوا هم ببێت و اَنچێن روهانیێن کُربانیگ بدئیێت که چه ایسّا مَسیهئے وَسیلها هُدایا وَشنۆدَ کننت.

زَبور 95:1

بیاێت هُداوندا په گَلے نازێنێن، په وتی نجاتئے تلارا په شادهی کوکّارَ کنێن.

زَبور 138:5

تئیی کارانی ستایا سئوت بجناتنت، که هُداوندئے شان مزن اِنت.

زَبور 110:7

راها، چه کئورێا آپَ وارت و سۆبێنَ و سربُلندَ بیت.

زَبور 81:1

هُدایا په شادهی بنازێنێت که مئے زۆر و واک اِنت، په آکوبئے هُدایا شادمانیئے کوکّارا بُرز کنێت.

زَبور 47:1

او سجّهێن کئومان! چاپ بجنێت. گۆن شادمانیئے بُرزێن سئوتان دێم په هُدایا کوکّار کنێت.

زَبور 21:13

او هُداوند! گۆن وتی زۆر و توانا اَنچش مزن‌شان باتئے. تئیی واک و کدرتا ستا کنێن و نازێنێن.

زَبور 21:1

او هُداوند! بادشاه چه تئیی زۆرا شادمانیَ کنت و چه تئیی رَکّێنگا اِنت که اینچُک گَل و بال اِنت.

پێدایش 40:13

سئے رۆچئے تها پِرئون تئیی سرا بُرزَ کنت و ترا پێسریگێن مَنسَبا دنت. تئو پِرئونئے پیالها دستا دئیئے، اَنچۆ که تئو پێسرا کرتگ هما وهدا که آییئے آپی بوتگئے.

پێدایش 40:20

سئیمی رۆچا پِرئونئے سالگره اَت. آییا سجّهێن هِزمتکار داوَتے داتنت. وتی هِزمتکارانی دێما مسترێن آپی و مسترێن نانیئے سَری ”بُرز“ کرتنت.

زَبور 3:4

هُداوندُن گۆن بُرزێن تئوارے پریاتَ کرت و آییا چه وتی پاک و گچێنیێن کۆها منا پَسّئو دات. اۆشت...

زَبور 57:8

او منی اَرواه! آگاه بئے. او چنگ و سُرۆدان! آگاه بێت. من بامگواها چه وابا پادَ کنان.

زَبور 119:108

او هُداوند! من په واهگے ترا ستا کنان، منی اے کُربانیگا کبول کن و منا وتی هُکمان سۆج دئے.