زَبور 26:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ او هُداوند! گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹَگلێن، چیا که وتی بێمئیاریئے تها گامُن جتگ و بے لرزگے هُداوندئے سرا تئوکلُن کرتگ.

زَبور 26:1 Referans Kwoze

زَبور 28:7

هُداوند منی زۆر و اسپر اِنت، دلُن آییئے سرا تئوکلَ کنت و مَدَتُن رَستگ. دل چه شادمانیا سررێچ اِنت و گۆن وتی سئوت و نازێنکان آییئے شُگرا گران.

زَبور 7:8

بِلّ که هُداوند په کئومان شئور و هُکم ببُرّیت. او هُداوند! گۆن منی راستی و تچکیا، وتی دادرسیا منی پهرێزکاریانی سرا بکن.

زَبور 21:7

چیا که بادشاه هُداوندئے سرا تئوکلَ کنت و بُرزێن اَرشئے هُداوندئے مِهرا نلرزیت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 1:10

او منی براتان! پمێشکا وتی سجّهێن جُهدا بکنێت که اے گْوانک جنَگ و گچێن بئیگئے تها مُهر بۆشتێت، چێا که اگن چُش بکنێت، هچبر ٹَگلَ نئوَرێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:5

شما هُدائے سرا باور کرتگ و هُدا هم گۆن وتی زۆر و واکا په هما نِجاتا شمئے نِگهپانیا کنت که چه انّونا تئیار اِنت و آهری زمانگا پَدَّرَ بیت.

زَبور 121:3

آ نئیلیت که تئیی پاد بلکُشیت، آ که تئیی نِگهپانیا کنت وابَ نکپیت.

زَبور 94:18

وهدے گوَشتُن: ”منی پاد ٹگلگا اِنت“، تئیی مِهرا، او هُداوند، منا چه کپگا داشت.

زَبور 62:6

منی تلار و منی رَکّێنۆک تهنا هما اِنت، منی کلات اِنت، منَ نلرزان.

زَبور 62:2

منی تلار و منی رَکّێنۆک تهنا هما اِنت، منی کلات اِنت، هچبرَ نلرزان.

زَبور 54:1

او هُدا! گۆن وتی ناما منا برَکّێن. گۆن وتی زۆرا گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹگلێن.

زَبور 43:1

او هُدا! گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹَگلێن، هُداناباورێن کئومێئے دێما، په منی هَکّا جاه بجن و منا چه بدکار و پرێبکارانی دستا برَکّێن،

زَبور 37:31

هُداوندئے شَریَت آییئے دلا اِنت و پادیَ نلَکُشنت.

زَبور 35:24

او منی هُداوندێن هُدا! په وتی اَدلئیگی گناهئے بُهتاما چه من ٹگلێن، مئیل آ منی سرا شادهی بکننت.

زَبور 31:14

بله او هُداوند! من تئیی سرا تئوکلَ کنان و گوَشان که ”تئو منی هُدا ائے.“

زَبور 26:11

بله من وتی بێمئیاریئے تها گامَ جنان، منا برَکّێن و منی سرا رهم کن.

زَبور 25:21

تچکی و راستی منی نگهپان بات، چیا که منی اُمێت تئو ائے.

زَبور 25:2

او منی هُدا! تئیی سرا تئوکلَ کنان، مئیل که پَشَل و شرمندگ ببان و دژمن منی سرا بالادست ببنت.

زَبور 15:2

هما که بےائیب گام بجنت، اَدل و اِنساپا برجاه داریت و په دلسِتکی راستێنا بگوَشیت،

زَبور 4:5

بَرهَکّێن کُربانیگ پێشکش کنێت و هُداوندئے سرا تئوکل.