زَبور 2:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ هُداوند که آسمانا بادشاهیَ کنت کندیت و آیان مَسکرا کنت.

زَبور 2:4 Referans Kwoze

زَبور 37:13

بله هُداوند بدکارئے سرا کندیت، چیا که زانت آییئے رۆچَ کئیت.

زَبور 59:8

بله تئو، او هُداوند، آیانی سرا کندئے، سجّهێن کئومانی سرا ریشکندَ کنئے.

زَبور 11:4

هُداوند وتی پاکێن پرستشگاها اِنت، هُداوندئے تَهت آسمانا اِنت. چمّی گِندگا اَنت، دیدگی انسانئے چُکّانَ آزماییت.

زَبور 115:3

مئے هُدا اَرشا اِنت، هرچے که آییا وشَّ بیت، هما کارا کنت.

زَبور 53:5

اۆدا که هچ تُرسے نێست اے سَکَّ تُرسنت، چیا که هُدا شمئے اَنگِرّ کنۆکانی هڈّان شِنگ و شانگَ کنت، تئو اِشان شرمندگَ کنئے، چیا که هُدایا آ چه وت دئور داتگ‌اَنت.

زَبور 68:33

هماییا که آسمانان شَهسواریَ کنت، کوَهنێن آسمانان، هماییا که وتی آوازا بُرزَ کنت، تْرند و پُرواکێن آوازا.

زَبور 59:9

او منی واک و زۆر! تئیی رهچار آن، چیا که تئو منی کلات ائے، او هُداوند!

زَبور 123:1

وتی چمّان دێم په تئو چستَ کنان، تئو که اَرشا، وتی بادشاهی تهتا نِشتگئے.