زَبور 2:12 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹² چُکّا بچُکّێت چۆ مبیت که زهر بگیپت و شما راهئے نێما گار و بێگواه ببێت، چیا که آ اَناگت بْرانزَ گیپت. بَهتاور هما اَنت که آییئے مئیار و باهۆٹَ بنت.

زَبور 2:12 Referans Kwoze

زَبور 40:4

بَهتاور هما اِنت که هُداوندئے سرا تئوکلَ کنت و دێما گۆن پُرکبرێنانَ نکنت، گۆن همایان که درۆگێن هُدایانی رَندگیریا گُمراه اَنت.

یوهَنّا 5:23

تانکه سجّهێن مردم هما ڈئولا که پتا اِزَّتَ دئینت، چُکّا هم اِزَّت بدئینت. کَسے که چُکّا اِزّتَ ندنت، پتا هم اِزّتَ ندنت، چێا که چُکّئے دێم دئیۆک پت اِنت.

زَبور 84:12

او لشکرانی هُداوند! بَهتاور اِنت هما که تئیی سرا تئوکلَ کنت.

زَبور 34:8

بچَشێت و بچارێت که هُداوند نێک اِنت، بَهتاور هما اِنت که آییئے مئیار و باهۆٹَ بیت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:6

اے هما هبر اِنت که هُدائے پاکێن کتابا آتکگ: ”بچارێت، من سَهیونا سِنگے اێرَ کنان. اے سِنگ بێبها و گچێنیێن بُنهِشتے. آ کَس که اِشیئے سرا باور بکنت، هچبر پَشَل و شرمندگَ نبیت.“

پولُسئے کاگد په رومیان 9:33

اَنچُش که نِبشته اِنت: ”من سَهیونا سِنگے اێرَ کنان که مردمانَ ٹَگلێنیت، تَلارے که آیان دئورَ دنت، هرکَس که آییئے سرا باور بکنت پَشَل و شرمندگَ نبیت.“

زَبور 2:5

آ وهدا وتی هِژمئے تها گۆن آیان هبرَ کنت، وتی گَزبئے تها آیانَ تُرسێنیت:

زَبور 1:6

که هُداوند پهرێزکارانی راهئے نگهپان اِنت، بله بدکارانی راه تباهی و بێگواهی اِنت.

زَبور 2:7

نون هُداوندئے هُکما درشانَ کنان که منا گوَشتی: ”تئو منی بچّ ائے، مرۆچی من ترا پێدا کرتگ.

پولُسئے کاگد په رومیان 10:11

چێا که پاکێن کتابَ گوَشیت: ”هرکَس آییئے سرا باور بکنت هچبر شرمندگَ نبیت.“

یوهَنّا 14:6

ایسّایا گوَشت: ”راه من آن، راستی من آن و زند بَکشۆک هم من آن. کَسّ پتئے کِرّا سر بوتَ نکنت، اگن منی راها مرئوت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:21

چه آییئے وَسیلها، شمارا هُدائے سرا باور هست، هما هُدائے سرا که مَسیهی چه مُردگان زِندگ کرت و شان و شئوکتی دات. پمێشکا، شما هُدائے سرا باوَرَ کنێت و چه هماییا اُمێتوار اێت.

پێدایش 41:40

من ترا وتی لۆگئے مسترَ کنان و منی سجّهێن مردم تئیی پرمانئے پابندَ بنت و تهنا منِ بادشاه چه تئو مسترَ بان.“

زَبور 31:20

اِشان وتی بارگاهئے پناها چه مردمانی پندلان چێر و اَندێمَ دارئے و وتی ساهگا چه بُهتام جنۆکێن زُبانان دور.

زَبور 34:9

او هُداوندئے پَلگارتگێنان! چه هُداوندا بترسێت، چیا که هُداتُرسان هچ کمّیے نێست.

زَبور 109:20

چه هُداوندئے نێمگا منی بُهتام جنۆکانی مُزّ همے بات، هما که منی هلاپا بدێن هبرَ کننت.