37 دژمنانی رندا کپان و منی دست په آیانَ رسیت، تان هلاک مبنت، پِر نترّان.
چه تئیی نێمگا اِنت که دژمنان پدَ کنزێنێن، چه تئیی ناما اِنت که اُرُش برۆکان لگتمالَ کنێن.
من چارت تَه اسپێتێن اسپے و اسپسوارا تیرکمانے گۆن. آییا تاجے دئیگ بوت، سۆبێن اَت و په گێشتر سۆبێن و کامیاب بئیگا دێما رئوان اَت.
بله بدکار گارَ بنت، هُداوندئے دژمن چَراگاهئے سبزگانی پئیما گار. هئو! زیانَ بنت، دوتّئے پئیما زیان.
چُش که پُگ و پلار گواتئے دێما، هُداوندئے پرێشتگ آیان بتاچێنات.
وتی کَسان و مزنێن اسپران بزور و منی مَدَتا جاه بجن.
وهدے منی دژمن پدَ کِنزنت، چه تئیی دێما لَکُشنت و تباه و هلاکَ بنت.
او هُداوند! پاد آ. او منی هُدا! منا برَکّێن. تئو ائے که منی دژمنانی دێما شهماتَ جنئے و بدکارانی دپ و دنتانانَ پرۆشئے.
منی پادانی پد تئیی راها نَکش اَنت، پادُن نلرزتگاَنت.
او هُداوند! منی سرا رهم کن چیا که پرێشان آن، چمُّن چه گَم و اندۆهان نزۆر بوتگاَنت، جسم و اَرواه هم.