زَبور 18:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ چه زۆراورێن دژمنا رَکّێنت، چه آیان که نپرتِش منی سرا پرۆشتگ‌اَت، چیا که چه من زۆراکتر اتنت.

زَبور 18:17 Referans Kwoze

زَبور 142:6

منی پریاتا گۆش دار که من مزنێن سکّی و سۆریان کپتگان. منا چه آ مردمان برکّێن که منی رندا کپتگ‌اَنت، چێا که چه من زۆرمندتر اَنت.

زَبور 35:10

آ وهدا هر بند و بۆگُن گوانکَ جنت: ”او هُداوند! تئیی مَٹّ کئے اِنت؟ تئو نێزگارا چه زۆراورترێنا رَکّێنئے و نزۆر و هاجتمندا چه پُل و پانچ کنۆکا.“

زَبور 38:19

سرزۆر و سلامت اَنت، آ که منی دژمن اَنت، بازێنے بے سئوَبا چه من نپرتَ کنت.

زَبور 118:7

هُداوند گۆن من اِنت، منی مَدَت کنۆک، په سرپرازی دژمنانی نێمگا چاران.

زَبور 25:19

منی دژمنان بچار که چینچُک باز اَنت و چه من چۆن په کَهر نپرتَ کننت.

زَبور 9:13

او هُداوند! منی سرا رهم کن، هما آزاران که چه دژمنانی دستا منا رسنت بچار، تئو که چه مرکئے دروازگان منا سرپرازَ کنئے،

لوکا 19:14

بله هما مُلکئے مردمان چه آییا نپْرتَ کرت. آییئے رئوگا رَند، کاسِد و کُلئوِش راه دات که ’ما نلۆٹێن اے مرد، مئے سرا بادشاهی بکنت.‘

زَبور 138:7

هرچُنت که سَکّی و سۆریانی تها گَردان، بله تئو منا زندگَ دارئے. تئو منی دژمنانی هِژمئے هلاپا وتی دستا شهارئے و گۆن وتی راستێن دستا منا رَکّێنئے.

زَبور 144:7

دستا چه بُرزاد شهار، منا آزات کن و برَکّێن چه بازێن آپان، چه درامدانی دستان،