زَبور 17:5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵ منی پادانی پد تئیی راها نَکش اَنت، پادُن نلرزتگ‌اَنت.

زَبور 17:5 Referans Kwoze

زَبور 44:18

مئے دل چه تئو پِر نترّتگ و پاد و گام چه تئیی راها در نبوتگ.

زَبور 119:133

وتی هبرئے هسابا منی گامانی رهشۆن بئے، گناها مئیل که منی سرا هاکمی بکنت.

زَبور 121:7

هُداوند ترا چه هر بدیا دورَ داریت، تئیی زِندئے نِگهپان اِنت،

زَبور 121:3

آ نئیلیت که تئیی پاد بلکُشیت، آ که تئیی نِگهپانیا کنت وابَ نکپیت.

زَبور 38:16

چیا که گوَشتُن: ”وهدے پادُنَ لرزیت، هما مردمان منی سرا شادهی کنگا مئیل که وتا چه من مسترَ زاننت.“

زَبور 18:36

تئو منی پادانی چێرئے راها پْراهَ کنئے تانکه پادُن ملرزنت.

زَبور 94:18

وهدے گوَشتُن: ”منی پاد ٹگلگا اِنت“، تئیی مِهرا، او هُداوند، منا چه کپگا داشت.

زَبور 18:37

دژمنانی رندا کپان و منی دست په آیانَ رسیت، تان هلاک مبنت، پِر نترّان.