زَبور 17:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ او هُداوند! منی برهکّێن پریاتان بِشکن و نالگانُن گۆش دار، دْوایانُن بِشکن، که چه بێریاێن دپ و لُنٹان درَ کاینت.

زَبور 17:1 Referans Kwoze

زَبور 142:6

منی پریاتا گۆش دار که من مزنێن سکّی و سۆریان کپتگان. منا چه آ مردمان برکّێن که منی رندا کپتگ‌اَنت، چێا که چه من زۆرمندتر اَنت.

زَبور 61:1

او هُدا! منی پریاتا بِشکن و منی دْوایا گۆش دار.

یوهَنّائے ائولی کاگد 3:21

او دُردانگان! اگن مئے دل و جَبین مارا مئیاربار مکنت، گڑا هُدائے گوَرا آسودگ و دلڈَڈّ اێن.

مَتّا 15:8

اے مردم دپا منا سَتا دئینت، بله دلِش چه من باز دور اِنت.

زَبور 145:18

هرکَس که هُداوندا تئوارَ کنت، هُداوند، آییئے نزّیکّا اِنت، هرکَس که په دل و سِتک آییا تئوارَ کنت.

زَبور 142:1

هُدائے بارگاها زار و پریاتَ کنان و چه هُداوندا رهمَ لۆٹان.

زَبور 140:12

منَ زانان که هُداوند په بزّگان دادرسی و په هاجتمندان اَدل و انساپَ کنت.

زَبور 86:1

او هُداوند! وتی دلگۆشا گۆن من کن و منا پَسّئو دئے، که گریب و مهتاجے آن.

زَبور 66:19

بله هُدایا په راستی اِشکتگ و منی دْوائے تئواری گۆش داشتگ.

زَبور 43:1

او هُدا! گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹَگلێن، هُداناباورێن کئومێئے دێما، په منی هَکّا جاه بجن و منا چه بدکار و پرێبکارانی دستا برَکّێن،

زَبور 18:20

هُداوندا په منی پهرێزکاریا گۆن من نێکی کرتگ، منی دستانی پاکیئے مُزّ بَکشاتگ،

زَبور 7:8

بِلّ که هُداوند په کئومان شئور و هُکم ببُرّیت. او هُداوند! گۆن منی راستی و تچکیا، وتی دادرسیا منی پهرێزکاریانی سرا بکن.

زَبور 5:2

او منی بادشاهێن هُدا! منی پریاتا بِشکن، چیا که تئیی گوَرا دْوا کنان.

یوهَنّا 1:47

وهدے ایسّایا نَتْناییل دیست که آ دێم په من پێداک اِنت، گوَشتی: ”اے تچکێن بنی اِسراییلیے و اِشیئے دلا هچّ پئیمێن رِپک و هنر مان نێست.“

زَبور 18:44

تان منی تئوارا اِشکننت، پرمانَ برنت، دَرامد منی دێما وتی سرا جَهلَ کننت.

زَبور 54:4

بله هئو! هُدا منی کُمک کنۆک اِنت، هُداوند منی زِندئے دارۆک اِنت.

زَبور 55:18

منی جسم و جانا چه هما جنگا که دێما در آتکگ په دْراهی و سلامتیَ رَکّێنیت، بِلّ تُرے بازێنے منی دێما اۆشتاتگ.

زَبور 61:2

ترا چه زمینئے گُڈسرا گوانکَ جنان، وهدے دلُنَ دْرهیت. منا دێم په تلارێا بر که چه من بُرزتر اِنت.

زَبور 84:9

مئے بادشاها دلگۆش کن، او هُدا! وتی رۆگن پِر مُشتگێنا دلگۆش کن.

زَبور 86:6

او هُداوند! منی دْوایان گۆش دار، منی پریات و زاریان دلگۆش کن.

زَبور 88:3

من جنجالان کپتگان و منی زِند په مَرکا سر بوتگ.

زَبور 102:2

منی سکّی و سۆریئے رۆچا وتی دێما چه من چێر مدئے. وتی دلگۆشا گۆن من کن، وهدے ترا تئوارَ کنان، زوتّ پَسّئو بدئے.

زَبور 143:1

او هُداوند! منی دْوایا گۆش دار منی پریات و زاریا بِشکن، په وتی وپاداری و اَدلئیگی منا پسئو بدئے.