زَبور 146:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ اَرواهِش که درَ کئیت، زمینا پِرَ ترّنت و هما رۆچا آیانی سجّهێن شئور و هئیال گار و زئوالَ بنت.

زَبور 146:4 Referans Kwoze

زَبور 104:29

تئو که وتی دێما چێرَ دئیئے، اے پرێشانَ بنت و سرسرَ جننت، اِشانی ساها که پچَ گِرئے مرنت و هاکا پِرَ ترّنت.

پێدایش 2:7

هُداوندێن هُدایا چه زمینئے هاکا مردمے جۆڑ کرت، آییئے پۆنزا زِندئے ساهی دَمِت و اے مردم سَهدارے بوت.

پێدایش 3:19

گۆن هێدێن پێشانیگے وتی نگنا ورئے تان هما وهدا که هاکا پِرَ ترّئے، چێا که چه همِشیا زورگ بوتگئے. تئو هاکے ائے و پدا هاکا پِرَ ترّئے.“

زَبور 33:10

هُداوند، کئومانی شئوربندیان پَچَ رێچیت و راجانی کارسازیانَ کرۆجیت.

دانیال 5:23

تئو وتارا آسمانی هُداوندئے دێما بُرز زانت و لێکِت و هُکمِت کرت که هُدائے لۆگئے دَرپ تئیی دێما آرگ ببنت. تئو و تئیی میر و مهتِران، تئیی جَنان و سُریَتان اے درپانی تها شراب وارت و تئو نُگره، تلاه، بْرنج، آسن، دار و سِنگێن هُدا ستا کرتنت که نه گندنت، نه اشکُننت و نه سرپدَ بنت. بله تئو هما هُدا شان و شئوکت ندات که تئیی ساه و تئیی سجّهێن راه آییئے دستا اَنت.

زَبور 90:3

انسانا پدا هاکئے چێرا برئے و گوَشئے: ”او انسانئے چُک! هاکا پِر تَرّ.“

پێدایش 6:17

من دنیایا اَنچێن هار و توپّانے کاران که آسمانئے چێرئے سجّهێن سَهدارَ مِرنت، هر سَهدار که دمَ کَشّیت، بێرانَ بیت. هرچے که زمینئے سرا هست، سجّهێنَ مِرنت.