زَبور 143:11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹¹ او هُداوند! په وتی نامئیگی منا زندگ بدار، په وتی اَدلئیگی، منا چه سکّی و سۆریان در کن.

زَبور 143:11 Referans Kwoze

زَبور 31:1

او هُداوند! تئیی مئیار و باهۆٹ بوتگان، هچبر مئیل که شرمندگ ببان، وتی اَدل و اِنساپئے تها منا نجات بدئے.

زَبور 119:25

من هاکان وپتگان، منا وتی لَبزئے هسابا زندگ بدار.

زَبور 119:37

منی چمّان چه بے‌اَرزشێن چیزّان دور بدار، منا وتی راهان زندگ بدار.

زَبور 71:2

په وتی اَدلا منا برَکّێن و بچُٹّێن، دلگۆشا گۆن من کن و منا برَکّێن.

زَبور 138:7

هرچُنت که سَکّی و سۆریانی تها گَردان، بله تئو منا زندگَ دارئے. تئو منی دژمنانی هِژمئے هلاپا وتی دستا شهارئے و گۆن وتی راستێن دستا منا رَکّێنئے.

زَبور 119:88

وتی مِهرئے هسابا منا زندگ بدار و چه تئیی دپا در آتکگێن هُکمانی رَندگیریا کنان.

زَبور 85:6

مارا پدا زندَ نبَکشئے که تئیی کئوم تئیی بارگاها شادهی بکنت؟

زَبور 34:19

پهرێزکارا بازێن سکّی و سۆریَ رسیت، بله هُداوند آییا چه سجّهێن سکّیانَ رَکّێنیت.

زَبور 25:11

او هُداوند! په وتی نامئیگی منی گناه و مئیاران ببَکش، چیا که مزن اَنت.

زَبور 143:1

او هُداوند! منی دْوایا گۆش دار منی پریات و زاریا بِشکن، په وتی وپاداری و اَدلئیگی منا پسئو بدئے.

زَبور 119:107

او هُداوند! من سکّ اَزاب سگّتگ، اَنچش که کئولِت کرتگ، منا زندگ بدار.

زَبور 119:40

په تئیی رهبندان هُدۆناک آن، چه وتی اَدلا منا زندگ بدار.

زَبور 25:17

منی دلئے سَکّی و سۆری باز اَنت، منا چه پرێشانیا برَکّێن.