8 رۆچی اَڈّ کرت که رۆچا هاکمی بکنت، مِهری اَبدمان اِنت.
او ماه! او رۆچ! آییا ستا کنێت. او سجّهێن دْرپشناکێن اِستاران! آییا ستا کنێت.
تان وتی آسمانی پتئے چُکّ ببێت، چێا که آ وتی رۆچا په نێک و بدانَ دْرپشێنیت و وتی هئورا په پهرێزکار و رَدکارانَ گوارێنیت.
هُدایا دو مزنێن نور اَڈّ کرت، مسترێن نوری اَڈّ کرت که رۆچئے سرا هاکمی بکنت و کَسترێن نور شپئے سرا. اِستاری هم اَڈّ کرتنت.
رۆچ تئییگ اِنت و شپ هم تئیی ماه و رۆچ تئو برجاه داشتگاَنت.