1 ”آیان منا چه ورناییا سکّ باز آزار داتگ،“ اِسراییل بگوَشات:
”اگن هُداوند گۆن ما گۆن مبوتێن،“ اِسراییل بگوَشات:
اگن هُداوند لۆگا مبندیت، بانبندانی زهمت بێکار اِنت. اگن هُداوند، شهرئے نِگهپانیا مکنت، نِگهپانانی نِگهپانی بێکار اِنت.
وهدے هُداوندا سَهیونئے وشبَهتی پِر تَرّێنت و آورت ما پوره واب گندگا اتێن.
آیان که گوَشت: ”هُداوندئے لۆگا برئوێن“ من شادان بوتان.
وتی سکّی و سۆریانی وهدا من گۆن هُداوندا پریات کرت و آییا منا پَسّئو دات.
آ که هُداوندئے سرا تئوکلَ کننت سَهیونئے کۆهئے پئیما اَنت که سُرێنگَ نبیت و تان اَبد برجاهَ مانیت.
گڑا پِرئونا وتی سجّهێن مردم هُکم دات و گوَشتنت: ”هر اِبرانی مَردێنچُکّے که پێدا بیت، آییا نیلّئے کئورا دئور بدئیێت، بله اِبرانی جنکّان بِلّێت.“
وتی چمّان دێم په تئو چستَ کنان، تئو که اَرشا، وتی بادشاهی تهتا نِشتگئے.
چمّان دێم په کۆها چستَ کنان منا کُمکّ چه کجا رسیت؟
چه ورناییا سَکّیانی آماچ و مرکیگ بوتگان، تئیی تُرسا منا بزّگ کرتگ و بێوس آن.
بَهتاور هما اِنت که هُداوندئے تُرسی دلا اِنت و آییئے پرمانبرداریا گامَ جنت.
بادشاه و آییئے مَنسبداران، بیگارگیر اِشانی کارمستر کرتنت که اِشانی سرا زۆراکی بکننت و گرانێن کارِش ببندنت. بنی اِسراییلیان په پِرئونا دو شهر اَڈّ کرت. یکّێئے نام پیتوم اَت و یَکّێئے رَمِسێس. دوێن اَمباری شهر اَتنت.