زَبور 124:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ ”اگن هُداوند گۆن ما گۆن مبوتێن،“ اِسراییل بگوَشات:

زَبور 124:1 Referans Kwoze

پولُسئے کاگد په رومیان 8:31

اے چیزّانی بارئوا چے بگوَشێن؟ اگن هُدا گۆن ما گۆن اِنت، کئے مئے دژمن بوتَ کنت؟

زَبور 56:9

گڑا آ وهدا که ترا گوانکَ جنان دژمن پدَ کِنزنت. اِشیا زانان که هُدا گۆن من اِنت.

زَبور 54:4

بله هئو! هُدا منی کُمک کنۆک اِنت، هُداوند منی زِندئے دارۆک اِنت.

زَبور 120:1

وتی سکّی و سۆریانی وهدا من گۆن هُداوندا پریات کرت و آییا منا پَسّئو دات.

زَبور 94:17

اگن هُداوند منی کُمک مبوتێن، من زوتّ مَرکئے بێتئواریا بُکّتگ‌اتان.

زَبور 121:1

چمّان دێم په کۆها چستَ کنان منا کُمکّ چه کجا رسیت؟

زَبور 125:1

آ که هُداوندئے سرا تئوکلَ کننت سَهیونئے کۆهئے پئیما اَنت که سُرێنگَ نبیت و تان اَبد برجاهَ مانیت.

زَبور 46:7

لشکرانی هُداوند گۆن ما گۆن اِنت، آکوبئے هُدا مئے کلات اِنت. اۆشت...

زَبور 27:1

هُداوند منی رُژن و رَکّێنۆک اِنت، چه کئیا بترسان؟ هُداوند منی زِندئے کلات اِنت، چه کئیا بیمّے ببیت؟

زَبور 127:1

اگن هُداوند لۆگا مبندیت، بانبندانی زهمت بێکار اِنت. اگن هُداوند، شهرئے نِگهپانیا مکنت، نِگهپانانی نِگهپانی بێکار اِنت.

زَبور 129:1

”آیان منا چه ورناییا سکّ باز آزار داتگ،“ اِسراییل بگوَشات:

زَبور 130:1

من چه جُهلانکیان ترا تئوارَ کنان، او هُداوند!

زَبور 128:1

بَهتاور هما اِنت که هُداوندئے تُرسی دلا اِنت و آییئے پرمانبرداریا گامَ جنت.

زَبور 133:1

چۆن وشّ و دلکَشّ اِنت که هُدائے مردم په تپاکی هۆر بنندنت.

زَبور 126:1

وهدے هُداوندا سَهیونئے وشبَهتی پِر تَرّێنت و آورت ما پوره واب گندگا اتێن.

دَرگوَز 15:1

گڑا موسّا و اِسراییلیان په هُداوندا اے نازێنک جت: ”من هُداوندا نازێنان، چێا که هُداوند په شان و شئوکت سۆبێن بوت. آییا اَسپ و اَسپ‌سوار دریایا چَگَل داتنت.

زَبور 132:1

او هُداوند! داوودا یات کن و آییئے سَکّی و سۆریان.

زَبور 123:1

وتی چمّان دێم په تئو چستَ کنان، تئو که اَرشا، وتی بادشاهی تهتا نِشتگئے.

زَبور 122:1

آیان که گوَشت: ”هُداوندئے لۆگا برئوێن“ من شادان بوتان.

زَبور 46:11

لشکرانی هُداوند گۆن ما گۆن اِنت، آکوبئے هُدا مئے کلات اِنت. اۆشت...

زَبور 134:1

جی هئو، هُداوندا بنازێنێت، او هُداوندئے سجّهێن هزمتکاران که شپان هُداوندئے لۆگا آییئے هزمتا کنگا اێت!

زَبور 131:1

او هُداوند! منی دل گُروناک نه‌اِنت و نه که منی چمّ پُرکِبر اَنت. گۆن مزنێن کاران دلگۆشَ نبان و نه گۆن آ کاران که په منێ دلا باکَمال اَنت.

پێدایش 31:42

اگن منی پتئے هُدا، اِبراهێمئے هُدا و اِساکئے هُدا گۆن من گۆن مبوتێن، اَلّما تئو منا هۆرک و هالیگێن دستان راه داتگ‌اَت، بله هُدایا منی بزّگی و زَهمت دیستگ و دۆشی ترا نِهرّ و هکّلی داتگ.“

زَبور 56:10

هما هُدا که آییئے هبرا ستا کنان، هئو، هما هُداوند که آییئے هبرا ستا کنان،