زَبور 119:81 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁸¹ منی اَرواه په هما نجاتا تلوسیت که چه تئیی نێمگا اِنت، من وتی اۆست و اُمێت گۆن تئیی هبرا بستگ.

زَبور 119:81 Referans Kwoze

زَبور 84:2

منی اَرواه په هُداوندئے پرستشگاهئے پێشجاهان شئیدا و هُدۆک اِنت، منی دل و جان په زندگێن هُدایا په شادهی کوکّارَ کنت.

زَبور 119:40

په تئیی رهبندان هُدۆناک آن، چه وتی اَدلا منا زندگ بدار.

زَبور 73:26

منی جسم و جان و دل بلکێن زئوال ببنت، بله هُدا منی دلئے کلات اِنت، تان اَبد منی گیشِّتگێن بَهرونڈ.

زَبور 119:114

تئو منی پناه و اِسپَر ائے، من وتی اۆست و اُمێت گۆن تئیی هبرا بستگ.

زَبور 119:77

تئیی رهمت منا سَر باتنت تان زندگ بمانان، که تئیی شَریَت منی شادمانی اِنت.

زَبور 119:74

هُداتُرس گۆن منی گِندگا شادمان باتنت، که من وتی اُمێت گۆن تئیی هبرا بستگ.

زَبور 119:42

گڑا من هما مردمان پَسّئوَ دئیان که منا کَلاگَ بندنت، چێا که من تئیی هبرئے سرا تئوکلَ کنان.

زَبور 119:20

په تئیی هُکمان منی اَرواه مُدام زهیران درُشتگ.

زَبور 119:41

تئیی مِهر منا سَر بات، او هُداوند، و هما نجات هم که تئو کئول کرتگ.

زَبور 119:43

راستێن هبرا چه منی دپا پَچ مگر، که منی اُمێت تئیی هُکمانی سرا اِنت.

زَبور 130:5

من په هُداوندا ودارَ کنان، منی سجّهێن دل و جان ودارَ کنت و منی اُمێت گۆن هُدائے هبرا اِنت.