زَبور 119:73 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁷³ منا تئیی دستان اَڈّ کرت و شِکل و درۆشم دات، منا اَگل و هۆش بدئے که تئیی هُکمان سرپد ببان.

زَبور 119:73 Referans Kwoze

زَبور 138:8

هُداوند منا رَکّێنیت. هُداوند! تئیی مِهر اَبدمان اِنت، وتی دستانی کاران بَند مکن.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 2:7

هرچے من گوَشگا آن، اِشانی سرا پگر بکن که هُداوند ترا اے سجّهێن چیزّانی زانت و سرپدیا دنت.

زَبور 119:125

من تئیی هزمتکار آن، منا سرپدی بدئے که تئیی پرمانان بزانان.

زَبور 111:10

هُداوندئے تُرس داناییئے بِندات اِنت. هما که آییئے رهبندانی رَندگیریا کننت، آیان شرّێن زانتکاریَ رسیت. تان اَبد ستا هماییئیگ اِنت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:20

اے چیزّا هم زانێن که هُدائے چُکّ آتکگ و مارا اے پۆه و زانتی داتگ که آ ”راستێنا“ بزانێن. ما هما ”راستێنئے“ اَرواه و جَبینا اێن، آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے اَرواه و جَبینا. راستێن هُدا و نمیرانێن زِند، هما اِنت.

زَبور 119:34

منا اَگل و هۆش بدئے که من تئیی شَریَتئے پابند ببان و په دل و سِتک اِشیئے رَندگیریا بکنان.

زَبور 100:3

بزانێت که هُداوند، هُدا اِنت، هماییا مارا اَڈّ کرتگ و ما هماییئیگ اێن، ما آییئے کئوم، آییئے چَراگاهئے رمگ اێن.

آکوب 3:18

آ که سُهل و سَلاهئے تُهما کِشنت، پهرێزکاریَ رُننت.

زَبور 119:169

او هُداوند! منی پریات ترا سر بات، وتی لَبزئے هسابا منا اَگل و هۆش بدئے.

زَبور 119:144

تئیی پرمان تان اَبد په اَدل اَنت، منا سرپدی بدئے که زندگ بمانان.

زَبور 95:6

بیاێت، سرا جَهلَ کنێن و سُجدهَ کنێن، وتی اَڈّ کنۆکێن هُداوندئے بارگاها کۆنڈانَ کپێن،