زَبور 119:51 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵¹ گُروناکێن مردم منا دائما کَلاگَ بندنت، بله من تئیی شَریَتا یلهَ نکنان.

زَبور 119:51 Referans Kwoze

زَبور 119:157

منی آزار دئیۆک و دژمن باز اَنت، بله من چه تئیی پرمانان وتی دێم نترّێنتگ.

زَبور 44:18

مئے دل چه تئو پِر نترّتگ و پاد و گام چه تئیی راها در نبوتگ.

لوکا 23:35

مردم په سئیل و نِدارگا اۆشتاتگ‌اَتنت و سرۆکانی دیوانئے باسک ریشکند کنانا، گوَشگا اَتنت که ”اِشیا، آ دگه رَکّێنتنت، بله اگن مَسیه اِنت و هُدائے هما گچێن کرتگێن، نون گڑا وتا برَکّێنیت.“

زَبور 119:69

هرچُنت که گُروناکێن مردمان منی سرا درۆگێن بهتام جتگ، بله من په دل و سِتک تئیی رهبندان برجاهَ داران.

زَبور 119:31

من گۆن تئیی پرمانان بندۆکَ بان، او هُداوند! مئیل که شرمسار کنگ ببان.

زَبور 119:21

تئو گُروناکێن مردمان هکّلَ دئیئے، هما نالت بوتگێنان که تئیی هُکمانی راها یلهَ کننت.