زَبور 119:171 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷¹ منی لُنٹ تئیی ستایا سررێچ باتنت که تئو منا وتی هُکمان سۆجَ دئیئے.

زَبور 119:171 Referans Kwoze

زَبور 94:12

او هُداوند! بَهتاور اِنت هما که تئو آییا اَدبَ کنئے، هما که تئو گۆن وتی شَریَتا آییا تالیمَ دئیئے.

زَبور 119:7

گۆن تچکێن دلێا تئیی شُگرا گِران، وهدے تئیی آدلێن پرمانان دَر بَرانَ بان.

زَبور 71:17

او هُدا! تئو منا چه کسانیا سۆج داتگ، مُدام تئیی اجبێن کارانی جارا جنان.

زَبور 51:15

هُداوندا! منی لُنٹان پَچ کن، تانکه منی دپ ترا ستا بکنت.

زَبور 50:23

آ کَس که شُگرگزاریئے کُربانیگا پێشَ کنت هما منا شان و شئوکتَ دنت، په وت راهے تئیارَ کنت و من آییا هما نجاتا پێشَ داران که چه منی نێمگا اِنت.“