زَبور 119:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ وتی هزمتکارئے سرا مهربان بئے تانکه زندگ بمانان و تئیی هبرئے پرمانبرداریا بکنان.

زَبور 119:17 Referans Kwoze

زَبور 13:6

هُداوندا نازێنان، که مُدام منی سرا مهربان بوتگ.

زَبور 116:7

پدا آرام بئے، او منی اَرواه، که هُداوند په تئو مهربان بوتگ.

زَبور 119:124

وتی هزمتکارا وتی مِهرئے هسابا بچار و وتی هُکمان منا سۆج دئے.

زَبور 119:65

په وتی هزمتکارا مهربان بوتگئے، هما پئیما که تئو کئول کرتگ‌اَت، او هُداوند!

یوهَنّائے ائولی کاگد 2:29

اگن زانێت که آ راست و پاک اِنت، گڑا زانێت هرکَس که راستیئے راها رئوت چه هماییا پێدا بوتگ.

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 4:19

منی هُدا شمئے هر زلورتا وتی جندئے پُرشئوکتێن مال و هستیئے هسابا و ایسّا مَسیهئے برکَتا پورهَ کنت.

یوهَنّا 1:16

ما سجّهێنان چه آییئے پُرمِهرێن رهمتئے سئوگاتا مُدام برکت گپتگ.

زَبور 119:132

دێما گۆن من ترّێن و منی سرا رهم کن، انچُش که تئو مُدام گۆن وتی نامئے دۆست دارۆکانَ کنئے.

زَبور 119:2

بَهتاور اَنت هما که هُداوندئے پرمانانَ منّنت و په سِتک و دل آییئے شۆهازا اَنت،

زَبور 119:77

تئیی رهمت منا سَر باتنت تان زندگ بمانان، که تئیی شَریَت منی شادمانی اِنت.

زَبور 119:116

وتی لبزئے هسابا منا مُهکم بدار و من زندگَ مانان، مئیل که منی اُمێت بپرُشیت.

زَبور 119:144

تئیی پرمان تان اَبد په اَدل اَنت، منا سرپدی بدئے که زندگ بمانان.

زَبور 119:175

منا زندگ بدار که ترا بنازێنان و تئیی هُکم منا مدت کناتنت.